یادداشت/رضا حقی
با آغاز زمان انتخابات مجلس شورای اسلامی،کاندیداها به روشهای مختلف تبلیغاتی روی میآورند و در این مواقع هر کس با توجه به سطح دانایی و توانایی مالی و ارتباطی سعی در جذب آرای بیشتری دارد.
شیوههای تبلیغاتی منسوخ و نخ نما شده مانند پخش تراکت و پوستر در بین مردم و نصب این پوسترها در سطح شهر، نه تنها کمکی به مخاطب نمی کند بلکه او را بیشتر سردرگم میکند و معمولاً تاسف مردم از این همه هزینه کرد را نیز به همراه دارد.
استفاده از موسیقیهای جوان پسند و بزن و به کوب در سطح شهر در جلوی ستادهای انتخاباتی نیز که فقط در این ایام مجاز میشود، دیگر کارکرد گذشته را ندارد.
البته از رویههای جدید تبلیغات در این دوره ورود شبکههای استانی صدا و سیما به این امر است که آن هم با وجود چند بار تخفیف به علت عدم تقاضای کاندیداها زیادمورد توجه قرار نگرفت. هرچند بسیاری عقیده دارند استفاده از شبکه استانی در این مورد ضد تبلیغ محسوب میشود!
روشهای دیگر کاندیداهای انتخاباتی ارتباط با گروههای مختلف مردم مانند هنرمندان، ورزشکاران، نخبگان، هیات مذهبی، بازاریان، کارخانه داران، کارمندان، کارگران و کشاورزان است. خلاصه کاندیدا ها در همه جا حضور پیدا میکنند و جلسه میگذارند؛ این روشهای مرسوم در همه جای کشور با شدت و کثرت بیشتر یا کمتربر قرار است. ضمن اینکه فرقی هم از این بابت بین سیاستمداران چپ و راست و مستقل هم وجود ندارد.
ولی یک مکانی که بسیاری از آنان انتخاب میکنند و تاب تحمل خیلیها را به هم میریزد مزار شهدا است.
مزار شهدا و مقام شهدا هنوز جایی است که برای عموم مردم محترم است و با وجودی که نگاه دو قطبی در همه ارکان جامعه حتی هنرمندان و ورزشکاران و یا تیم ملی به نقطه انفجار رسیده اما مزار شهدا تا الان جایی است که مورد هجمه دو قطبیها قرار نگرفته است.
واقعاً چه لزومی دارد سر قبر شهدا حاضر شوید و انواع عکس در حال فاتحه خواندن و تجدید بیعت با آرمانهای شهدا را به نمایش بگذارید؟
اگر میخواهید به آنجا بروید چه احتیاجی به دوربین و همراه دارید؟ چه چیزی را میخواهید ثابت کنید؟
چه چیز مشترکی بین خودتان و شهدا میبینید؟ کسی که در آخرین لحظه قبل از غلت زدن روی میدان مین برمیگردد و پوتین را از پای خود در میآورد چون که تازه تحویل گرفته و نمیخواهد پوتین بیت المال را همراه با وجود نازنین خود پرپر کند، بدون پوتین به روی مین میرود تا راه عبوری باز کند تا دیگر همرزمانش بتوانند از این معبر عبور کنند چه ربطی به تو دارد؟
تو کدام معبر را باز کردهای تا مردم قدری نفس بکشند و چند قدم در زندگی رو به جلو حرکت کنند؟
کسی که بزرگترین خطای زندگیاش دست بردن در شناسنامهاش بوده تا سنش را بالاتر نشان دهد که بتواند به جبهه اعزام شود چه ربطی به تو دارد که مدرک دانشگاهی جعل کردی که بتوانی به وکالت برسی؟!
کسی که شب حمله تنها بگو مگو و دعوایش بر سر سربند «یا زهرا » بود تا به شفاعت آن بزرگوار برسد چه ربطی به تو دارد، با چند نفر دعوا کردی و زیر پای چند نفر را خالی کردی و چند نفر را دیدی تا وساطت تو را بکنند تا تایید صلاحیت بگیری؟
کسی که از خدا میخواست جنازهاش مفقود شود تا جسمش نیز برنگردد تا همه چیز خودش را در راه خدا داده باشد، چه ربطی به تو پیدا می کند که موقع رفت و آمد به هر مکان و ملاقات به اصطلاح سرزده باید چند نفر خبرنگار و خدم و حشم حاضر باشند؟ کسی که در آب سرد اروند با لباس غواصی بلند نفس نمیکشید تا صدایش را عراقیها نشنوند و عملیات لو نرود چه ربطی به تو دارد که در آب گرم جکوزی خانه حتماً باید موسیقی نیز همراه باشد تا بتوانی برای خدمت به خلق الله تمرکز داشته باشی؟
کسی که در دل شب کیلومترها پیاده میرفت تا به خط دشمن بزند چه ربطی به تو دارد که به کمتر از شاسی بلند به قیمت کارخانه رضایت نمیدهی تا از مجلس به خانه بروی و هر کس که سهمیه شاسی بلند تو را لو میدهد او را هم رسوا میکنی!
کسی که بچهاش را ندیده رفته و شهید شده، کسی که بچه را در گهواره دیده و رفته شهید شده چه ربطی به تو دارد که آقازادهات از در و دیوار ادارات و بانکها بالا میرود و تو میگویی سهم شما و خانواده است که از سفره انقلاب برداشته می شود؛
شماهاچه ربطی به هم دارید؟!
کسانی که در زمان حیاتشان با دیدن قمری و پرستو میگفتند روح همرزم شهید شان است که از آن دنیا به دیدن آنها میآید و با آنها با خوشحالی دقایقی صحبت میکردند چه ربطی به پرستوهایی دارد که برای شما میفرستند و یا شما و آقازاده به دنبال پرستوها می روید و کتمان می کنید؟
کسی که چندین جای بدنش جای ترکش و گلوله و خمپاره بوده و ریههایش شیمیایی شده، چشم نداشته، پا نداشته، دست نداشته ولی همانطور در میدان ادامه میداده چه ربطی به شما دارد، خرج عمل زیبایی خود و خانوادهات را با ارتباط با پزشکان و اسپانسرهای تبلیغاتی با زد و بند فراهم میکنید.
شهیدی که… و شهیدی که … و شهیدی که … شما را به هرکه میپرستید و به جان هر کسی که دوست دارید به مزار شهدا نروید، وقتی پای قبر شهدا مینشینید و فاتحه میخوانید و بنا به رسم با انگشتان دستتان روی قبر شهیدان ضربه میزنید احساس میکنم با انگشتانتان ضامن کلاشینکف را از حالت تک تیرانداز روی رگبار میگذارید.
شما را به خدا قسم شهدا را به رگبار نبندید!