امروزه، شبکه های اجتماعی، بدون تردید به یکی از مهمترین بخش های «رسانه» در جهان تبدیل شده و در عرض مدت کوتاهی، به سبب مشارکت بسیار وسیع و گسترده مردم در کلیه کشورها، به یکی از قدرتمندان این عرصه تبدیل شده اند.
تمایل به دیده شدن و کسب شهرت، به هر میزان و درجه و توانایی، در وجود غالب افراد، موج زده و دیگران نیز با تعریف و تمجید و ارتباط گیری حساب شده و هوشمند، این روحیه را تقویت می نمایند تا اشخاص ـ با هر دیدگاه و جهت گیری ـ بیش از پیش در این فضا، حضور یابند و خود را به عنوان صاحب اطلاعات جدید و دست اول ـ حال راست یا دروغ ـ معرفی کنند.
اینک هر کس که یک دستگاه موبایل اندرویدی دوربین دار در اختیار دارد، قادر است خبرنگاری باشد که در دورترین نقاط دنیا تا دل شهرها، به تهیه خبرهای برخط و در لحظه از رویدادهای پیرامون خود، اقدام کند و با ارسال فوری آن، شهروندان یا حتی اهالی کشورهای دیگر را تحت تأثیر مثبت یا منفی قرار دهد.
با گذشت زمان و سرعت یافتن امور متفاوت زندگی، شبکه های اجتماعی، اینک به یک نیاز برای همگان تبدیل شده اند، مخصوصا گاهی که دولت ها در انجام وظایفشان کوتاهی کرده یا بر اثر غفلت و تنبلی مسئولین رده های مختلف از حوادث و بلایای طبیعی ـ که زندگی مردم را مورد هجمه قرار می دهد ـ عقب می مانند، این رسانه، روح برادری، همکاری، دلسوزی و تعهد را نسبت به همشهریان، هم استانی ها و هموطنان برانگیخته و برای یاری آسیب دیدگان به میدان می آورد.
مسلما اگر شبکه های اجتماعی باانصاف و درستکار نبودند، صدای مظلومیت مردم یمن، افغانستان، عراق، سوریه و حتی عدالتخواهان های فرانسوی موسوم به «جلیقه زردها» در کشورشان، به گوش کسی نمی رسید و به دلیل اعمال سانسور خبری شدید در رسانه های رسمی بین المللی، به باد فراموشی سپرده می شد.
شبکه های اجتماعی، در برابر تهاجم فرهنگی بی امان و مداوم دشمنان، یک امتیاز مهم دفاعی به شمار می روند. در صورتی که گروه های مؤمن، متعهد اجتماعی، مذهبی، سیاسی و اقتصادی بخواهند به درستی از آن ها بهره برده و در این پهنه، حضوری مداوم، فعال، حرفه ای و تأثیرگذار داشته باشند.
در این روزها، فعالان پیام رسان های داخلی، با ثبت جوانمردی، کوشش، محبت، عشق به یکدیگر، فداکاری و از جان گذشتگی ایرانیان و نیز علاقه وافر ملت های مسلمان نسبت به ملت بزرگ ایران را در استان های گرفتار سیلاب، کارنامه موفق و قابل قبولی از خود بر جای نهاده اند تا ثابت کنند که نباید منتظر شنیدن اخبار درست و بدون غرض از بیگانگان باشیم. ولی در نقطه مقابل، پیام رسان های با منشأ خارجی، دقیقا برعکس عمل کرده و در مسیر منویات استکبار جهانی، به پیش می روند که البته جای تعجبی هم نیست. چون نباید از آن ها انتظاری غیر از این داشت.
شبکه های اجتماعی، به طور طبیعی باید تحت مراقبت و پایش مداوم باشند تا به برخی اندیشه و دست های ناپاک و دست پرورده دشمن، آن ها را به «آسیب اجتماعی» تبدیل نکنند.
بدون هرگونه سیاه نمایی و بر اساس خبرهای منتشره در رسانه های غربی، دولتهای آمریکا، اروپا، رژیم اشغالگر قدس، دست نشاندگان عربی آن ها و فارسی زبان های مزدور همانند گروهک منافقین و سلطنت طلب و…، ارتش های سایبری راه انداخته و گروه های متنوعی را در این صحنه، سازماندهی و هزینه های فراوانی نموده اند تا به جنگ روانی با نظام جمهوری اسلامی و نهادهای انقلابی آن، بپردازند و بزرگترین هدفشان، نابود کردن اعتماد مردم به حاکمیت و از بین بردن انسجام ملی است.
آنان به هر بهانه ای ـ کمیاب شدن کالاهای اساسی یا صعود سرسام آور قیمت های اقلام مصرفی، افزایش مصنوعی بهای ارزهای خارجی و کاهش قدرت خرید ریال، گرانی خانه، اجاره منزل، بی کیفیتی خودروها و سایر کالاهای تولید داخل، قاچاق کالا و سوخت، بی توجهی دولت به کشاورزی، صنعت و عدم حمایت مناسب و به موقع از آن، زلزله، ریزگرد، خشکسالی، سیلاب، تورم ساختگی، ایجاد کمبود عمدی، تروریسم و هر چیز کوچک و بزرگ دیگر، با تمام قوا وارد میدان شده و مردم را مورد بمباران تبلیغات مخرب قرار می دهند.
در جریان سیلاب اخیر در استان های گلستان، لرستان، خوزستان و…، برخی شبکه های اجتماعی که توسط گروههای معاند اداره می شوند، صرفا به بزرگ نمایی مشکلات پرداخته و با ایجاد هراس در دل مردم، کوشیدند چنین القاء کنند که هیچ کس در مقابل حوادثی که برای جامعه پیش می آید، پاسخگو نیست.
اما وقتی که نیروهای سپاه، ارتش، بسیج، هلال احمر، حوزه های علمیه، روحانیت، هیئت های مذهبی و گروههای مردمی با تمام توان وارد میدان شده و با سرعت کم نظیری به یاری سیلزدگان پرداختند و صحنه های شگفت انگیزی از ایثار و کمک به هموطنان را به نمایش گذاشتند، همان شبکه های اجتماعی دست نشانده بیگانگان، مهر سکوت بر لب زده و سعی نمودند که این حجم وسیع خوبی ها و زحمات مردم را نبینند یا ناچیز جلوه دهند و از سوی دیگر، همچنان بر طبل دروغپردازی نواختند و حتی به تمجید از طاغوت پهلوی و حتی دولت اسرائیل پرداخته و نشان دادندکه خاستگاه حقیقی آن ها کجاست.
به همین سبب شبکه های اجتماعی، همچنان که در کشورهای غربی نیز مرسوم است، نیاز به پایش و مراقبت دایمی دارند تا به ابزار جاسوسی کشورهای دیگر و نیز عامل آسیب های اجتماعی تبدیل نشوند. امری که برخی عناصر مسئول در دولت دوازدهم از آن غفلت کرده یا متأسفانه خودشان ـ آگاهانه یا ناآگاهانه، از سر تفنن یا از روی لجبازی ـ در زمین دشمن، بازی می کنند و هرچه صاحب نظران دلسوز نسبت به این مسئله هشدار می دهند، کمتر گوش شنوایی پیدا می شود.
