در زندگی انسان، ارزش هایی وجود دارد که هرگز نباید آنها را از دست داد. ارزنده ترین این ارزش ها، اعتبار اجتماعی و آبروی انسان است. از بین رفتن زندگی، اگر به منزله مرگ جسم است، از دست دادن اعتبار و آبرو نیز به منزله پایان زندگی شما در جامعه است.
– حفظ آبرو
از دست دادن پول خیلی بد است، اما باعث سرافکندگی نمی شود. چون سرانجام می توانید آن را جبران کنید. پول، برای خرج کردن است. اما هیچگاه نبایستی آبروی خویش را در جامعه از دست بدهید. اعتبار اجتماعی خود را به اندازه زندگی تان، گرامی داشته و از آن مواظبت کنید.
– اهمیت اسم و رسم اشخاص
هر انسانی در جامعه، دارای اسم و رسمی است. اعتبار شخص، جدای از او نیست، بلکه قسمتی از موجودیت وی را تشکیل می دهد. چنانچه اسم شخصی به زبان آورده شود، شما فورا راجع به او فکر می کنید و چهره، صدا، شخصیت، پایگاه اجتماعی، سوابق و شاید نکات ضعف و قوتش را به خاطر می آورید. بنابراین اسم شخص، در واقع یعنی خود شخص.
اگر اسم نمرود، فرعون، اسکندر مقدونی، خلفای بنی امیه و بنی عباس، چنگیزخان مغول، تیمور لنگ، آدلف هیتلر، صدام حسین و سایر دیکتاتورهای دنیا برده شود، شما فورا راجع به کارهای ناپسند و جنایات آنان فکر می کنید. اما با شنیدن اسم دکتر سید محمود حسابی، شهید دکتر مصطفی چمران، شهید دکتر مجید شهریاری، شهید دکتر علی محمدی، شهید مهندس حسن تهرانی مقدم و… فکرتان متوجه کارهای علمی و زحمات فراوان آن ها در راه گسترش دانش در کشور ما می شود.
بنابراین اکنون دیگر متوجه شده اید که تا چه حد، اسم شخص مهم است. در نتیجه شما باید منتهای سعی خود را در حفظ نام خویش بکار برید و نگذارید مایه خجالت و شرمساری شود.
– رفتار ابلهانه
ابلهانه ترین عمل، این است که به دست خود، اسم تان را لکه دار کنید. اگر روزی نام نیک خویش را از دست بدهید، بازیافت آن بسیار دشوار است. بنابراین دقت داشته باشید که برای محافظت از حیثیت و آبرویتان، چه کار می کنید؟، ببینید آیا رفتارتان منطبق با نام شما است؟
– سرزنش دیگران
اگر آموزگارید و رفتارتان مغایر با رفتار یک آموزگار است، آبروی خود را از دست می دهید. اگر دانشجو هستید، از شما انتظار می رود که مانند یک دانشجو رفتار کنید.
مؤسسین صنایع و تشکیلات صنعتی، پزشکان، روحانیون و حتی والدین، در صورتی که رفتارشان با انتظاراتی که از آنان می رود، مغایرت داشته باشد، همگی آبرو و حیثیت خود را از دست می دهند.
هر اسمی و رسمی در جامعه، دارای خصلت های ویژه ای است. بنابراین شما باید دارای ویژگی های خاص و مثبتی باشید تا بتوانید به عنوان وزیر، نماینده مجلس، مدیرکل یا یک روحانی شناخته شوید. روزی که این خصلت ها را از دست بدهید، خود را در مقابل سرزنش دیگران قرار خواهید داد.
– تاثیر منفی بی اعتنایی به اسم و رسم
البته تعدادی از افراد، کاملا به اسم و رسم خویش در جامعه، بی اعتنا هستند. والدینی که اصلا شایستگی این اسم را ندارند و متاسفانه افرادی که به علت رفتار نامناسب در جامعه، حیثیت روحانیون، معلمین، مسئولین و پزشکان را به مخاطره می اندازند نیز رو به افزایش است.
این موضوع در باره مهندسان، بازرگانان، کسبه و دیگر مشاغل هم صدق می کند. به نظر می رسد این گونه افراد، درک صحیحی از موقعیت اجتماعی خود ندارند. آنان با رفتارهای ناپسندشان، جایگاه اجتماعی، شأن و شخصیت صنف خویش را نیز زیر سؤال می برند.
سید عبدالباقی اسحاقی
