جوان و قرار گرفتن در جایگاه اصلی خویش

در دنیا هر کس و هر چیزی جای خاص خود را دارد. نظم، ترتیب و آرامش زمانی در جامعه برقرار می‌گردد که هر چیز و هر کس در جای واقعی‌اش قرار گیرد. چنانچه چیزی در فضا و مکان ویژه خود نباشد، بی نظمی و اغتشاش پدید می‌آید. فقط فکر کنید اگر چشم ها جای بینی و گوش‌ها جای دهان و دهان جای چشم ها قرار می‌گرفت، چه می‌شد؟
– هماهنگی و نظم
اکنون چشمان، بینی، گوش‌ها و دهان ما، هر کدام در جای مناسب خود قرار دارند. این، صورت طبیعی اجزای بدن شما است و اندام ها با یکدیگر هماهنگی کامل دارند. بنابراین اگر هر چیزی در جای درست خود قرار گیرد، انسجام و نظم برقرار خواهد شد.
– هر کاری در جای خود
از آنجا که ما انسان ها به غذا نیاز داریم، موضوع تغذیه، بسیار با اهمیت می شود. به عنوان مثال، برنج را باید در بشقاب ریخت و خورد. هیچکس برنج را از روی زمین نمی خورد. به محض این که برنج روی زمین ریخته شود، دیگر قابل خوردن نیست. برنجی که از بشقاب خورده می شود، در بدن انسان، تبدیل به انرژی می گردد. اما اگر روی زمین بریزد، دیگر با خاکروبه تفاوتی ندارد.
– شروع اشکال
در جامعه، اشکال کار از جایی شروع می شود که شما کار اصلی و حقیقی خودتان را از انجام ندهید. دانشجو باید کار دانشجویی خود را انجام دهد. پدر و مادر باید وظیفه مخصوص خویش را به درستی اجرا نمایند.
یک همسر باید، کارهایی که از وی خواسته شده را به موقع و به طور صحیح انجام دهد. کارگر، مهندس، پزشک، مدیران صنایع، مقامات سیاسی و اقتصادی، مسئولین شهرداری ها و… هر یک باید امور به مربوط به خویشتن را با دقت انجام دهند.
– شرط پیشرفت جامعه
اگر انتظار داریم که جامعه ما با سرعت پیشرفت کرده و به ثبات برسد، همگی بایستی کارهای حقیقی خود را انجام دهیم. حرفه‌ای‌ها نباید کار خود را رها کرده و غیرحرفه‌ای‌ها، جایگزین آنان شوند. این اصل، شامل حال دانشجویان، والدین و همسران نیز می‌شود.
برای هر کاری در جامعه، تعدادی استادکار لازم است. هر استادکار نیز باید در جای واقعی خود قرار گیرد. امروزه ما شاهد افراد بیگانه از کاری هستیم که در جایگاه اصلی خویش نیستند.
– آغاز گرفتاری‌ها
زمانی که فرد غیرواجد شرایطی در پست و منصبی، قرار گیرد، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ اگر آموزگاری بدون ویژگی های خاص این حرفه، تدریس کند و در شرکت‌ها، افراد ناوارد، امور شرکت را بر عهده گیرند، چه خواهد شد؟ وقتی یک فرد نابینا به هدایت نابینای دیگری بپردازد، در نهایت هر دو در چاله خواهند افتاد.
– راز کامیابی شرکت‌های موفق
شرکتی موفق است که از ابتدا، کارکنان خود را با توجه به استعداد و توانائی شان در پست اصلی و مناسب، قرار دهد. زیرا برای اداره بی دردسر و بدون اشکال یک مؤسسه، این روش کاملا ضروری است.
بنابراین اعطای ترفیع بیش از یک پایه و مضاعف، کاری غیرمعمول است. البته بعضی از کارکنان به دلیل تفاوت در توانایی هایشان، سریعتر از دیگران از نردبان ترقی بالا می روند.
– مشکل سازی افراد ناوارد
جای گیری افراد در سمت ها و مسئولیت های صحیح، یکی از مهمترین وظایف امور اداری هر شرکت می‌باشد. زیرا وقتی که فرد غیر واجد شرایط، یک پست را اشغال می کند، اشکالات یکی پس از دیگری، شروع می شوند. زیرا او کارهای مربوطه را انجام داده، ولی بدون روش صحیح. درست مثل این که اصلا کاری انجام نداده است.
– مشخص بودن جایگاه اصلی هر شخص
در جامعه، هر کسی صندلی مخصوص به خود دارد و زمانی که همگی در صندلی های واقعی خود قرار بگیریم، جامعه بدون هیچ اشکالی فعالیت کرده و کارها در نهایت آرامش و سرعت پبش می روند.
چون در این وضعیت، هر کسی مسئولیت واقعی خود را بر عهده می گیرد. نقش افراد در جامعه نیز همانند جایگاه واقعی آنان با یکدیگر تفاوت دارد، بنابراین بسیار مهم است که فرد در جایگاه اصلی خود باشد و کاری که بر عهده اش گذاشته شده، انجام دهد.
– حرفه خوب و حرفه بد
کار و حرفه، خود به خود، خوب یا بد نمی شود. بلکه زمانی خوب است که شخص باکفایت متصدی آن باشد و زمانی بد است که فرد بی کفایت، جایگزین آدم وارد و متخصص شود. تفاوت، تنها در همین نکته است.
– شباهت جامعه به تیم فوتبال حرفه ای
موضوع این است که مانند بازیکنان یک تیم فوتبال حرفه ای، ما نیز باید در جامعه، ارزش موقعیت خود را بدانیم. همانطور که یک بازیکن برای پیشرفت تیم خود، مجبور است بهترین بازی خویش را ارایه دهد وگرنه او را روی نیمکت «ذخیره ها» می‌نشانند.
همین فرد، اگر پس از مدتی، نتوانست یا نخواست نقاط ضعف خود را برطرف نماید، او را برای همیشه از عضویت در آن تیم، کنار می گذارند یا به تیم های ضعیف‌تر می‌فروشند.
– انجام صحیح وظایف محوله
هر یک از ما باید وظایف محوله خود را طوری انجام دهیم که کار فقط و فقط توسط ما، قابل انجام باشد. انتخاب کارتان نباید از روی میل شخصی و هوس زودگذر باشد و یا این که اصلا مورد نیاز اداره و شرکتی که در آن شاغل هستید، نباشد.
همیشه سعی کنید که فردی نباشید که صلاحیت ماندن روی پست موجود را دارا نیست. جامعه، حتما نیازمند افرادی است که در پست های تخصصی خود، انسان های مؤثر، مشتاق و فداکاری باشند.
– حضور در جایگاه اصلی
بنابراین باید ببینید که آیا کار واقعی و اصلی خودتان را انجام می‌دهید یا خیر. چنانچه کار اصلی خود را انجام نمی‌دهید، یک ضایعه برای جامعه تان محسوب می شوید. زیرا هیچکس نمی تواند در جامعه، کار واقعی شما را به جایتان انجام دهد و چنانچه به جایگاه اصلی خود در جامعه باز گردید، هیچکس نمی‌تواند جانشینی برایتان انتخاب کند. زیرا همه افراد یک اجتماع موفق، در جای اصلی خود قرار دارند.

سید عبدالباقی اسحاقی