“حجاب” مقوله ای استراتژیک

سیدعبدالباقی اسحاقی

“حجاب” یک مقوله اجتماعی بسیار مهم است که به دلیل اهمیت استراتژیک آن کلیه بخش های مختلف سیستم اداره کشور به طور طبیعی و خودکار با آن درگیر می‌شوند؛ زیرا به غیر از چند اداره و سازمان فرهنگی که به طور مستقیم و ملموس با این مسئله روبرو هستند، سایر سازمان های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و…‌ نیز به شکل غیرملموس با آن مرتبط هستند و از این جهت می توان گفت که تمام ارکان مدیریتی کشور کاملا با این جریان یک ارتباط پیوسته و تنگاتنگ دارند.
اشتباهات و خطاهای رفتاری برخی مسئولین و وجود بعضی مفاسد اقتصادی که موجب کاهش ارزش پول ملی، تورم، گرانی و نابسامانی قیمت ها شده و تضعیف عدالت اقتصادی را به همراه آورده، قادرند گرایش مردم به رعایت حجاب را در جامعه دچار نوسان نموده و از قدرت تأثیرگذاری شگفت انگیز آن بکاهند؛ نقطه ضعفی که دشمنان با آگاهی از این روزنه و اموری شبیه به آن با سرعت، دقت و شدت وارد شده و ضربات مهلک خود را به موقع، وارد می سازند.
در این میان رفتارهای درست مسئولین کشور و عملکرد قابل قبول آنان و خانواده هایشان در اجتماع موجب می شود که خانم ها بتوانند در برابر هجوم بی امان سبک زندگی تعریف شده از سوی غرب و تبلیغات شبانه روزی رسانه های وابسته در جهت معرفی و جا انداختن ارزش های مادی استقامت بهتری نشان دهند.
تجربه و آمار نشان داده که بخش عمده ای از شهروندان در مواجهه با مشکلات
مختلف زندگی، اعتقادات دینی شان را حفظ می کنند و چون می دانند در سختی ها، بهترین پناهگاه، مسائل معنوی است، اما به تدریج تحت تأثیر جو روانی ایجاد شده، چارچوب ذهنی خویش را نسبت به احکام شریعت، تغییر می‌دهند و از این جا است که حجاب اسلامی به سوی حجاب رایج عمومی و پوشش حداقلی تغییر شکل می دهد.
این حادثه زمانی روی می دهد که زنان تغییر سبک زندگی را در گفتارها و
رفتارهای برخی مسئولین کشور و فرزندانشان به چشم خود بیینند و شاهد بی‌توجهی آنان به نیازهای اصلی جامعه و وجود ناهماهنگی بین شعار و اجرا باشند؛ در نتیجه خود به خود بخشی از جامعه بانوان تحت تاثیر فشارهای اقتصادی از یک سو و بمباران خبری رسانه‌های معاند از سوی دیگر آهسته آهسته به این نظر می‌رسند که وقتی مسئولین کشور اینگونه در گفتار، رفتار و کردارشان به سرعت تغییر موضع می دهند و هیچ گونه نگرانی دنیوی و اخروی هم از این بابت ندارند، پس ما هم می‌توانیم حجاب را آن طور که دل ما می خواهد و بر اساس شرایطی که در آن قرار می گیریم، برای خودمان بازتعریف کنیم و ریشه بسیاری مشکلات فرهنگی و عقیدتی موجود از همین طرز تلقی آغاز می گردد.
در مرحله بعد‌ همین اشخاص نزد خودشان حساب می کنند که اگر قرار باشد تعدادی از مسئولینی که گرفتار اختلاس، ارتشاء، ترک فعل و فسادهای مختلف شده اند در روز قیامت عذاب شوند، بی حجابی ما در برابر آن ها چیزی نیست و شبیه قطره ای در برابر دریا است. بنابراین عفو پروردگار شامل حال ما خواهد شد و با همین خیال و محاسبه اشتباه حجاب را آنگونه که دلشان می خواهد، تعریف و اجرا می کنند که در اصطلاح به آن «حجاب عرفی» گفته می شود؛ در حالی که میان دو گناه مختلف تفاوت وجود داشته و هر کار خلاف دستور شرع مجازات خاص خودش را دارد و نمی توان احکام آن ها را با یکدیگر قیاس کرد.
نکته مهم دیگر آن که مهمترین علت برای پذیرفتن «حجاب» و رعایت آن این اعتقاد است که «حجاب امر خداوند است و به همین دلیل من از آن اطاعت می کنم».
وقتی شخصی به این حد از کمال و معرفت می رسد به خاطر رعایت حجاب، مشکلاتی مانند شنیدن سخنان توهین آمیز، تمسخر و کنایه زدن برخی افراد بی مبالات و ضعیف در اعتقاد یا بیماردل را تحمل می کند و به دلیل آن که این اعتقاد در ذهنش تبدیل به ایمان گردیده با حرف های نامربوط چند آدم ناآگاه یا مغرض هرگز حجابش را هرگز کنار نگذاشته و پای اعتقادش محکم می ایستد و با صلابت به پیش می رود و حتی دیگرانی را که در یک خلاء عقیدتی گیر کرده و نمی دانند در چنین وضعیتی چه کاری باید انجام دهند را تحت تأثیر خود قرار می دهد.
البته در کنار اطلاع رسانی عمومی توسط نهادها و سازمان های فرهنگی، رعایت قانون حجاب از سوی مردم و صیانت محکم از آن توسط مسئولین یک نکته بسیار مهم است؛ همانند الزام بستن کمربند ایمنی برای کسانی که سرنشین خودرو هستند یا تأکید فراوان روی زدن ماسک در ایام شیوع بیماری کرونا در مکان های مختلف برای ایمن ماندن از سرایت بیمارهای گوناگون.
اکنون با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی موجود و تبلیغات منفی بیگانگان و تهاجم فرهنگی، اجرای قانون حجاب از هر دو مورد قبلی بسیار مهم تر است، زیرا امنیت اجتماعی موجود در کشور را به شدت در معرض خطرات جبران ناپذیر قرار می دهد و کوتاهی مسئولین مختلف کشور و استانی در این زمینه خیانتی بزرگ به آرمان های انقلاب اسلامی و گناهی عظیم و نابخشودنی است و مقصران این مسئله در هر پست و مقامی که هستند باید با قید فوریت و سرعت از مسئولیت هایشان برکنار و مجازات شوند تا جامعه دوباره به آرامش خویش بازگردد و ایمنی خود را در برابر انواع کروناهای ضدفرهنگی مجددا به دست آورد.