این روزها حال گیلان عزیز ما خوش نیست!

کرونا شهر را احاطه کرده، روی تمام سطوح لم داده، کرونا با رفتاری پرشتاب در ریه ی عزیزان ما جا خوش کرده، توان نفس کشیدنشان را گرفته، تخت های بیمارستان ها را انباشته، آژیر آمبولانس های شبانه و نعش کش های شبانه را روشن، خاکسپاری ها را غریبانه کرده و شهر را به سکوت و مرگ لغزانده است.

بلایی ناگهانی که جان پرستاران و پزشکانی را گرفته. باورش سخت است، اما مادام که شرایط قرنطینه و محافظتی رعایت نشود؛ ویروس هیچ خانه ای را فراموش نمی کند و هر چهارده روز چرخی می زند و دوباره نفس از گروه جدیدی می گیرد و نمی دانیم این چرخه کی به اوج می رسد و کی به پایان. 

در دنیای مجازی ، فیلمی دیدم که بهورزی گیلانی پای چرخ خیاطی نشسته و ماسک می دوزد… 

جایی خوانده ام یک شهروند رشتی ده دستگاه پاشنده ی گندزدای به سازمان آتش نشانی هدیه داده است، عکس های بسیاری از پرستاران و پزشکان و پرسنل آزمایشگاه و سی تی اسکن بیمارستان ها    می بینیم و صدای افرادی را می شنویم که در بیمارستان قرنطینه اند.. .

برخی با گان های محافظ، برخی با گان ها و ماسک های معمولی…

تشویق می کنیم که پزشکان و پرستاران به جنگ کرونا می روند. اما مگر کشته شدن ما پیروزی است یا کرونا جنگ است؟

 کرونا ویروسی است که قرار است از خود و هم میهنان مان در برابرش اول محافظت و بعد درمان کنیم. وظیفه پزشک و پرستار نیز خدمت رسانی به بیماران به شرط وجود وسایل حفاظت فردی است.

به نظرم پس از گذشت حداقل دوهفته از اعلام کرونا؛ تولید  انبوه ماسک، گان و الکل و شیلد و دستکش و پخش مستقیم آن ها به مطب ها و اورژانس بیمارستان ها و پخش محلول صدعفونی دست و دستکش و الکل بین مردم عادی،  و اختصاص خانه هایی برای اسکان افراد قرنطینه ی خانگی و سامان دهی آن ها حداقل کاری است که باید انجام شود. 

این روزها با توجه به پربودن تخت بیمارستان ها و عدم ظرفیت آن ها، بیمارستان های دیگر هم به عنوان مُعین انتخاب شده اند.  من به عنوان متخصص کودکان و همکاران دیگر در رشته های تخصصی مختلف در اورژانس بیماری های تنفسی به عنوان پزشک عمومی فعالیت می کنیم.

امیدوارم دولت هر چه سریع تر لوازم حفاظت فردی را برای پزشکان، پرستاران، انترن ها و دستیاران تخصصی و پرسنل آزمایشگاه و خدماتی های عزیز فراهم کند. این بحران با حداقل تلفات سپری شود. در آینده به این نیروهای آموزش دیده که عمر و هزینه ی زیادی برای آموزششان صرف شده، برای سلامتی جامعه نیازمندیم.

مریم اسحاقی – نویسنده و متخصص کودکان

در facebook به اشتراک بگذارید
در twitter به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در print به اشتراک بگذارید

لینک کوتاه خبر:

https://bazbarankhabar.ir/?p=8131

نظر خود را وارد کنید

آدرس ایمیل شما در دسترس عموم قرار نمیگیرد.

  • پربازدیدترین ها
  • داغ ترین ها

پربحث ترین ها

تصویر روز:

پیشنهادی: