نسل جوان سرشار از روحیه مبارزه جویی برای ایجاد تحول در وضع فعلی خود، آزمایش غیر ممکن ها، تجربه نیازموده ها و سرک کشیدن به دنیای ناشناخته ها است. این ویژگی ها دوره جوانی را ارزشمند ساخته و ضامن طروات و شادابی روح است.
– جوانان واقعی
نسل جوان هراسی از شکست ندارد. افرادی که از شکست بیمناک بوده و از وضع کنونی خود رضایت دارند، در هر سنی که باشند، ایام جوانی را از دست داده اند. اما کسانی که از روحیه مبارزه طلبانه و ماجراجویانه سرشار بوده و در جستجوی فردایی بهتر هستند، بی توجه به سن و سالشان، جوانان واقعی به شمار می آیند.
– خصوصیات جوانی
نسل جوان، خالق دنیای آینده است. او با روح مبارزه جویانه، فردای خویش را شکل می دهد. جوانان چون گذشته ای ندارند، همواره به آینده فکر کرده و نگاهشان به افق های دوردست و روشن است. زیرا آنان چیزی ندارند که از دست بدهند. در نتیجه دچار تشویش و اضطراب هم نشده، خطر را دست کم گرفته و سرشار از زنده دلی و نشاط هستند.
– از دست دادن جوانی
نسل جوان، به دلیل آن که هنوز در مرحله ای نیست که در قید و بند حفظ وضعیت کنونی خود باشد، آماده هرگونه ماجراجویی است. بنابراین اگر جوانی روحیه شجاعت خود را فقط به خاطر ثبات زندگی اش از دست دهد و یا از مبارزه و ایجاد تحول در وضعیت کنونی اش رویگردان باشد، در حقیقت جوانی خویش را از دست داده است. جوانان دارای هدف، آینده را سرشار از موفقیت ها و کسب منافع می دانند و فرصتی برای تفکر و تشویش از شکست ها و زیان های احتمالی ندارند.
– خطر توجه به آسایش
هر جوانی باید بداند که توجه بی حد هر فرد به آسایش و حفظ وضعیت کنونی اش، در واقع نشانه زوال روحیه نشاط و شادابی است. جوانان تقریبا هر کاری را ـ انفرادی یا گروهی ـ با روحیه مبارزه طلبی، آغاز می کنند. این رفتارها از سرزندگی آنان، سرچشمه می گیرد.
– هیجان کارکنان تازه استخدام
این، یک امر طبیعی است که کارکنان تازه استخدام شده در یک اداره، سازمان و شرکت، سرشار از شور، هیجان و اراده برای پیشرفت در کارشان باشند. آن ها باید جوانی امروزشان را برای تولد و ایجاد فردای درخشان، سرمایه گذاری کنند. آن ها باید سخت بکوشند و خوب درس بخوانند. نتیجه این تلاش ها، ارتقا به پایه های بالاتر و کسب موفقیت های مالی است. این پاداش ها برای جوانانی است که از عمر و جوانی خویش برای پیشرفت در زندگی، سرمایه گذاری می نمایند.
– بیماری «کار برای رفع تکلیف»
اما مواردی هم دیده شده که همین جوانان سرزنده، پس از ارتقا به سمت مدیران اجرایی، به تن آسایی خو گرفته، دست از مطالعه و مبارزه برداشته، دیگر شور و علاقه ای به خودسازی نشان نداده اند.
آن ها به مرور زمان، به بیماری «انجام کار برای رفع تکلیف» دچار گردیده و تمام فکرشان، محدود به حفظ مقام، مال و دارایی شان شده است. آنان به عقیده خودشان، تمام موفقیت هایی که در جستجویش بودند را به دست آورده اند. بنابراین در حد متوسط، کار کرده، رفتار متوسطی را در پیش گرفته و به حد کافی استراحت می کنند. این، بسیار مایه تاسف است که اینان متوجه نیستند که با راحت طلبی، در جهت زوال و نابودی، گام برمی دارند.
– خطرناکترین لحظات
شما نباید مجال این نکته را داشته باشید که به خود بگویید: «من به اهداف خود رسیده و موفق شده ام». کمال رضایت از این که به تمامی اهداف تان رسیده اید، یکی از خطرناکترین لحظات زندگی شما خواهد بود. چنانچه به یک هدف خود نایل آمده اید، باید اهداف بزرگتر و والاتری را پیش روی خود قرار دهید. همواره فکر کنید که هنوز به هدف واقعی و نهایی خود نرسیده اید.
– مرگ نسل جوان
مواظب باشید که گرفتار تنبلی و تن پروری نشوید. دلمردگی، بی حالی، اندوهناکی، دست برداشتن از مبارزه جویی و نداشتن نشاط، نشانه های آشکار مرگ نسل جوان هستند. زمانی که نشاط، جوانی و امید از میان می روند، چه در فرد یا گروه، در یک مؤسسه یا جامعه، در آن هنگام، وقت مناسبی فرارسیده که یک مراسم عزاداری تدارک دیده شود.
– پرهیز از تن آسایی در جوانی
به خاطر داشته باشید تن آسایی در جوانی، متضمن شکست های بعدی است. حفظ حد متوسط و کافی، وسوسه هایی است که باید از آن ها پرهیز نموده و افکارتان را طوری تنظیم کنید که انگار هنوز به هدف اصلی خود دست نیافته و به عنوان یک جوان آماده اید اشتیاق و شور و شوق خود را نثار هر فعالیتی کنید. بدیهی است که «آینده» از آن شما جوانان بوده و فردای کشور هم در دست های قدرتمندتان می باشد. به شرط آن که احساس قوت کرده و از هرگونه شکایت، نق زدن، بی حوصلگی و اظهار یأس، پرهیز نمایید.
سید عبدالباقی اسحاقی
