باز باران خبر/ سیدعبدالباقی اسحاقی
به لطف پروردگار متعال چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با موفقیت و در آرامش کامل به پایان رسید و روز جمعه هشتم تیرماه ۱۴۰۳ در تقویم سیاسی ایران اسلامی به یادگار خواهد ماند. البته این رقابت بسیار مهم به دور دوم کشیده شد و اِن شاءَ الله با انتخاب صحیح مردم، کشور صاحب یک رییس جمهور بصیر، پرتلاش و خستگی ناپذیر خواهد گردید.
اما در این میان باید به برخی از آسیب ها نیز توجه کرد و برای اصلاح آن ها در دور دوم اقدام کرد.
ـ جای انکار نیست که عده زیادی از جمعیت کشور تنبلی کرده و با توجیهات خودساخته و غیرموجه پای صندوق ها حضور نیافته و رأی ندادند.
ـ گروه دیگر بدتر عمل کردند. زیرا علاوه بر این که خودشان پای صندوق ها حاضر نشدند، بلکه کوشیدند با انواع و اقسام تبلیغات منفی، تمسخر، جوسازی و سایر شیوه های نادرست جلوی رأی دادن دیگران را نیز بگیرند.
ـ گروه سوم کسانی بودند که تحت عنوان نظریه پردازی، بیان نظرات کارشناسی و… برای تحریم انتخابات فراوان تلاش کردند.
ـ گروه چهارم، عده ای بودند که برای رأی آوردن کاندیدای موردنظرشان، چه در میان اصلاح طلبان و چه اصولگریان، به ناحق و ناجوانمردانه به تخریب کاندیداهای دیگر پرداختند تا به هر شکل ممکن مانع رأی آوری طرف مقابل شوند.
ـ گروه پنجم، عده ای بودند که با ژست مقدس مآبی و به بهانه دوری از غیبت و پشت سرگویی از انتشار حقایق و انتقادات مستند و مستدل بر علیه کسانی که هشت سال به کشور زیان های بزرگ و غیرقابل جبران وارد کردند، جلوگیری نموده و از این طریق در مسیر باطل، گام برداشتند.
ـ گروه ششم، کاندیداهایی بودند که بر خلاف عقاید درونی شان، جهت رأی آوردن کوشیدند با وعده های تخیلی و بدون ضمانت اجرا، جامعه را فریب دهند.
ـ گروه هفتم، کسانی بودند که از قرآن کریم و روایات اسلامی نهایت سوء استفاده را کردند تا آرای بخش خاکستری و سرگردان جامعه را به سوی خودشان جلب کنند. کار این ها همانند قرآن بر نیزه زدن معاویه در جنگ صفین بود.
ـ گروه هشتم، افرادی بودند که فرصت انجام کارهای حسنه و نیکو را به راحتی از دست دادند و در یکی از پیچ های مهم تاریخ این کشور اسلامی خوابشان برد یا با ارتکاب روش های یاد شده در زمین شیطان بازی کردند و جزء اعوان و انصار وی شدند.
■ آفرین به مردم بابصیرت
اما در سوی مقابل باید آفرین گفت به مردم مؤمن، بیداردل، هشیار، آینده نگر، زیرک و بابصیرت که خالصانه و عاقلانه به میدان آمدند و با یک انتخاب درست، در زمان درست و دوراندیشی حساب شده به کاندیداهای مورد نظرشان رأی دادند که دومین فرد منتخب نهایی آقای دکتر سعید جلیلی به عنوان یک شخصیت مخلص، متعهد، دانشمند، ساده زیست، جانباز جنگ تحمیلی، انقلابی و دون نقطه ضعف، به دور دوم راه یافت.
■ حافظه های ضعیف!
نکته تأسف باری که در این جریان، خودش را نشان داد، مردمی بودند که با حافظه های ضعیف که طی ۸ سال، عملکرد نامناسب و زیان بار دولت آقای روحانی را دیدند و مشکلات ایجاد شده توسط دولت وی را با تمام وجودشان لمس کردند، ولی بعد از سه سال، باز هم به ادامه دهنده راه او، رأی دادند!
تأسف بارتر از این رفتار مردمی بود که تلاش های شبانه روزی ۳ ساله رییس جمهور شهید آیت الله رئیسی، زحمات و موفقیت هایش را دیدند ولی خودشان را به ندیدن زدند و هنگامی که زمان رفتن به پای صندوق های رأی بود، از انجام وظیفه خودداری کرده و آب به آسیاب دشمنان خارجی و داخلی ریختند، و نشان دادند که برای بالغ شدن اندیشه و به دست آوردن بصیرت باید چهار سال یا هشت سال دیگر یا حتی بیشتر در انتظار بمانند، فرصت های طلایی را از دست بدهند و رنج بکشند.
بدیهی است که این ها دیگر حق اعتراض و نِق زدن ندارند. درست مثل دانش آموزان یا دانشجویانی که بر اثر درس نخواندن در امتحانات مردود می شوند ولی می گویند:«اساتید، به ما نمره ندادند یا در هنگام تصحیح اوراق امتحانی، زیادی سخت گیر بودند!».
این مسئله دردناک در تاریخ صدر اسلام سابقه دارد. آنان نیز مردمی بودند که در روز عیدغدیر، در حضور رسول خدا(ص)، با حضرت علی(ع) به عنوان خلیفه مسلمین بیعت کردند، ولی بعد از ارتحال پیامبر اسلام (ص)، به علت پیروی از هوا و هوس خریداری شدن از سوی صاحبان زر و زور و تزویر یا ترس از تهدید به هنگام دفاع از حق سکوت کردند.
سکوت افراد مذکور موجب شد که برای بالا رفتن سطح فهم و درک شان، آن بزرگوار بیست و پنج سال خانه نشین و بایکوت شود. نتیجه این طمع و سهل انگاری آن شد که مردم از رشد فکری و عدالت اجتماعی محروم شدند و این حرمان جامعه از عدالت، سبب گردید که طبقه ثروتمند و بی درد جدیدی روی کار بیاید و طی قرون متمادی که تا زمان ما به طول انجامید، آنان را زیر پای خود با خاک یکسان کند.
کتاب تاریخ برای عبرت گرفتن، آموختن صحیح و تکرار نکردن اشتباهات گذشته است، نه صرفا برای ورق زدن و یک مطالعه سطحی چند دقیقه ای؛ اکنون زمان آن است که به هوش باشیم و در دوره دوم انتخابات ریاست جمهوری، خطای استراتژیک دور اول را تکرار نکنیم. زیرا برخی فرصت ها دیگر مجددا به دست نمی آید.
