نزدیک به چند هزار سال است که آخرین شب پاییز یعنی شب یلدا که تاریک ترین و درازترین شب سال است توسط ایرانیان جشن گرفته می شود؛ شب زیبایی که در شهرهای مختلف ایران آداب و رسوم نسبتا متفاوتی دارد.
یلدا برگرفته از یک واژه سُریانی بوده که به تولد و زایش معنی شده است؛ چیدن سفره شب یلدا با انواع خوراکی ها و تنقلات نیز یکی از آیین های این شب بیادماندنی می باشد. ضمن اینکه اصلی ترین میوه شب یلدا انار و هندوانه است و تنقلات مخصوص از جمله مغز پسته، بادام، گردو، فندق و در کنار آن توت و انجیر خشک یکی از گزینه های شب یلدا می باشد. برهمین اساس کارشناسان تخمین زدند برای یک خانواده چهار نفره برای سفره شب یلدا حدود دویست هزارتومان هزینه نیاز است. حالا تصور کنید اگر دوران کرونا نبود و بزرگ یک خانواده به رسم و رسوم قدیم می خواست میزبان نوه ها و فامیل های خانواده باشد چه هزینه ای را باید متقبل می شد؟!
متاسفانه مراسم یلدای امسال در بسیاری از خانواده هایی که عزیزانشان را بر اثر بیماری قرن اخیر(کرونا) از دست داده و سوگوار هستند، برگزار نمی شود.
روی همین اصل مناسب بود صدا و سیما به جای تبلیغات یلدای مجازی و برای همبستگی و تسلیت به همه خانواده های داغداری که روزانه آمارشان بیشتر و بیشتر می شود و همچنین خانواده هایی که کودکانشان براثر فقر مالی، فرهنگی و آموزشی خودکشی کرده اند، یلدای سکوت می گرفت؛ چرا که نمی دانیم فردا نوبت کیست!
…از دیرباز مرسوم بوده برای تفآل زدن به حافظ مخاطب مورد نظر نیت می کند و بزرگ مجلس که قرار است فال بگیرد از او می خواهد این جمله را با خود تکرار کند:
ای حافظ شیرازی تو کاشف هر رازی
من طالب یک فالم بر من نظر اندازی…
نیت کردم و این آمد:
برسرآنم که گر ز دست برآید
دست به کاری زنم که غصه سرآید
مجید مصطفوی
