شورای شهر رشت بالاخره بعداز کش وقوس های فراوان، ابستراکسیون، توصیه مدیران قضائی و اجتماعی استان و به باور من حتی فشار افکارعمومی ونخبگان فرهیخته به وحدت نظر رسید و با طرح کاندیدای جدید دست به انتخاب زد؛ انتخابی احسنت ودر خورتحسین و تقدیر.
مهندس سید محمد احمدی را روزگاری است می شناسم. با توشه مدیریتی پر انبان در بخش های عمرانی، سیاسی، اجتماعی و مالی توانمند ظاهر شده است؛ خاک کوچه و پس کوچه های رشت را خورده، ناله اش در امتداد ناله بن بست های بی شمار شهر همیشه بلند بوده است. دلش بارهاو بار هابرای بی مهری هایی که نثار رشت عزیز و رشتوندان ارجمند گردید، چونان إبر بهاری گریست، مدیر مقتدری که به شدت به انضباط اداری ، قوانین و پرهیز از دخالت عناصر غیرسازمانی تاکید می کند؛ خودش سخت کوش است و سخت کوشی دیگران را مطالبه می کند.
البته پرسش اصلی من اما این است که آیا درب شورای شهر همچنان بر همان پاشنه پیشین خواهد چرخید؟ اگر داستان همان آش و کأسه سابق باشد در عمر کوتاه شورای پنجم – به رغم همه توانایی های مهندس احمدی عزیز – هیچ اتفاق ارزنده ایی روی نخواهد داد. شورانشینان باید بخواهند که کاری پیش برود و گرنه با جسارت تمام می گویم با قهرهای بچه گانه فردی و جمعی برخی از اعضای شورا با مصاحبه های پوپولیستی و ژست های کودکانه و شومن بازی ها مردم در انتخابات آتی درسی به این افراد بدهند که فراموش نشدنی باشد.
به عزیزان شورا توصیه می کنم با هر منظری که به مهندس احمدی نگاه کردید، رای دادید و یا ندادید و یا مجبور شدید رای بدهید، ایشان ان شاا… بزودی حکم مسوولیت خواهند گرفت، لطفا برای این شهر تب دار، پرندگان افسرده و درختان دلمرده شهر هم که شده، وحدت وهمدلی را سرلوحه کار قرار دهید و به شهردار جدید و تیمش اجازه کار بدهید! دست کم این که کاری به کارش نداشته باشید؛ اطمینان داشته باشید مهندس احمدی کإرهایی خواهد کرد کارستان.
علیرضا مددی مژدهی – فعال اجتماعی وفرهنگی
