این روزها اگر جاده های خاکی و باران خورده شهر ها و روستا ها، کوچه های یکرنگی و صفای محلات، خیابان هایی را که صدای سنج و طبل ها را یادآور می شوند به یکدیگر متصل کنید به شاهراهی خواهید رسید که در آن دل ها، زبان ها، نژاد ها، قومیت ها و کشور ها و حتی مرزها یکی شده و جمعیتی عاشق و دلداده رو به سوی یک مقصد نه به پای تن، بلکه به پای دل در حرکتند… قیصر چه زیبا گفت مقصد بهانه است، راه مقصد است!
غایت عشق و دلدادگی و نهایت اخلاص و صفا را می توان در بین عشاق این راهپیمایی میلیونی مشاهده کرد و حیرت جهانیان از این اتحاد و دلبستگی و عظمت…
مشق عاشقی برای عاشقان اباعبدالله(ع) که هر سال به عشق اربعین با پای پیاده به سمت کربلا حرکت می کنند، سرخط دیگری دارد و دانش آموزان این کلاس معنوی زنگ عاشقی و دلدادگی را بیش از سایر زنگ خوش می پندارند. زائران این دیار تعلقات و مادیات و راحتی را رها کرده و با پای دل، قدم در مسیری رویایی و عاشقانه می نهند. اینان آسمان دلشان بی تاب رویت خورشید عالم تاب و طلوع طلایی حرم شش گوشه حسین (ع) است و چشم هایشان نیز شستشوی بارگاه حضرت را انتظار می کشند.
سن و سال در این مسیر معنی ندارد و حتی عدد نیز به حساب نمی آیند چرا که نوزاد شیر خواره و پیرمرد نود ساله هم در بین عشاق دیده می شوند.
سفید و سیاه، خرد و کلان، دهاتی و شهری، تحصیلکرده و بی سواد، زن و مرد، فوج فوج جمعیت در این مسیر ذهنت را به سوی واقعه ای تاریخی و آثار آن پرواز می دهد و دیوانه وار از خود می پرسی «این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست؟» ذهنت بال می گیرد و همه زوار را یکسان می بینی و همه را دوست می پنداری… موکب های صمیمت و صفا، خدمت رسانی بدون ریا و یکرنگی زائران را نمی توان تا سال بعد و سال های بعد تر فراموش کرد و عده ای در بین راه حضور سال بعد را نیز با هم پیمان می بندند. عمود های کنار جاده ، فاصله تا عمود عاشقی را نشان می دهند و به زائران نوید می دهند چقدر راه برای عاشقی و پیمودن مانده است. از هر عمود که می گذری بوی عاشقی بیشتر نیوش می شود و شوقی عاشقانه در وجودت شعله ور می شود تا گام هایت را محکم تر برداری و در زیر زمزمه می کنی که به حریم ملکوتی یار نزدیکتر شده ای و مدام با خود می گویی تا وصال چند عمود دیگر باقی مانده است؟
هر چند وصال این عشاق از گهواره مادر آغاز شده تا زمان آرمیدن در مرکب چوبین ادامه دارد چرا که قطرات شیر مادرانی که با اشک های روضه سرور و سالار شهیدان آمیخته است، وصال را مدت ها پیش رقم زده ولی دیدار طلایی حرم یار صفایی دیگر دارد.
عاشقی به امام بی سر اگر برای شیعیان نماد ارادت و اخلاص به ائمه و دین هدی است برای دشمنان صد البته مفاهیم دیگری دارد و اگر این پیاده روی رکورد های جهانی را شکسته است، در کنار آن هیمنه و عظمت آنان را به سخره گرفته و لرزه بر اندام آنهایی انداخته است که برای ایران و اسلام و شیعیان نقشه های کودکانه در سر داشتند!
رکورد شکنی این راهپمایی از جمله بزرگ‌ترین گردهمایی سالانه جهان، طولانی‌ترین راهپیمایی جهان، بزرگ‌ترین مراسم اطعام در دنیا، بزرگ‌ترین نماز جماعت جهان، بزرگ‌ترین مجمع کار داوطلبانه در دنیا، متکثرترین آیین مذهبی جهان بخشی از ابعاد این عاشقانه بزرگ شیعیان است که خواب های آرام دشمن را آشفته تر ساخته است تا جایی که به سانسور گسترده آن دست زده اند.
یادمان باشد پشتوانه سردار سلیمانی در کوبیدن سر مار داعش تنها به تفکرات نظامی و موشک و سلاح وابسته نبود بلکه ایمان و باور به نیروی اعتقادی و انقلابی نسلی است که از تو به یک اشاره از ما به سر دویدن را بار ها و بار ها تمرین کرده اند و منتظر کوچکترین خطای راهبردی دشمن هستند تا برای همیشته تاریخ تغییراتی در جغرافیای محاسباتی و سرزمین های اشغالی شان به وجود بیاورند!
راهپیمایی اربعین همانند قیام عاشورا پیام های فراوانی دارد؛ باشد که دشمنان داخلی و خارجی نظام و آزادی خواهی معنی و مفهوم این پیام ها را درک کرده باشند!
وحید حاج سعیدی
