این روزها حرف اسحاق جهانگیری در خصوص مهار تورم و گرانی بدجوری مرا درگیر کرده و یاد حرف های انتخاباتی اش افتادم که می گفت بایدبه زندگی فقرا رسیدگی کنیم!و حالا دراین کارزار…
یاد مردمی افتادم که به اسکلت خواری بجای گوشت خواری از روی ناچاری روی آورده اند؛ یاد رشت و شبهای روشن افتادم؛ یادهمشهری هایی که برای شهردار احمدی دست به دعا شده اند.
یاد کارگری افتادم که برای کار، خودش را آتش زد تا خانواده تهمت بی عرضگی به او نزنند! یاد رودخانه زرجوب با بوی تعفن وسط روزش افتادم که هوش از سر هر رهگذری میبرد؛ یاد روغن نباتی که این روزها کمیاب شده است؛ یاد انسولین که احتکار شده بود؛ یاد مسکن خالی و مستاجر درپی خانه خالی افتادم!
برای همه مردم ایران دعا کرده ام!
برای پایین شهری ها و برای بالای شهری ها! برای مردم آبادی! برای مریضی که از دکتر قطع امید کرده و برای بیمارانی که پول بستری شدن و مداوا ندارند!
برای آی سی یو پر بیمار کرونایی! برای آمریکا که رییس جمهور نادان دارد! برای کارگری که سبد معیشتی به او تعلق نمی گیرد. برای نوزادی که توسط زباله گردها پیدا شده و برای ترکیه که زلزله آمده و برای پناهجویانی که در واژگونی قایق غرق شده اند!
برای کوله برها؛ برای مرغ و تخم مرغ؛ برای شهرهای شمالی که در وضعیت قرمز هستند؛ برای دانش آموزانی که گوشی اندروید ندارند؛ برای گوجه و فلفل دلمه ای، برای کشاورزان بی بضاعت!
برای راننده های تاکسی که تحیلگر مسائل روز هستند ولی مسافر سوار نمی کنند؛ برای علی دایی که از او سرقت کرده اند؛ برای خاوری که در کانادا اسیر است!
برای دخترانی که به آنها در روز روشن به عنوان ضعیفه دست درازی می شود! برای سفره خالی کارگر! برای من ، برای تو که چشم دیدن همدیگر را نداریم!
برای آتش نشانی که از کوچه تنگ نمی تواند گذر کند و در جلوی چشمانش خانه ای می سوزد. برای شهرداری که چشم بر چاله وچوله شهر بسته تا در کمیاب بودن قطعات خودرو سهمی داشته باشد!
از چه بگویم و از چه بنویسم که اگر نگویم و ننویسم مغز استخوان سوزد؛ از بازار طلا و سکه! از مهریه که بقول ریش سفیدان کی داد کی گرفته ! از تالارهای بدون جشن عروسی! از مراسم ختم و ترحیم بدون همراه و شرکت کننده و … و این بار بیا باهم با اسحاق جهانگیری بخوانیم: بیا باهم دعا کنیم ، خدامون صدا کنیم!
مجید مصطفوی
