نشانی اشتباه برای صرفه جویی!


  یادداشت/ سیدعبدالباقی اسحاقی 

    صرفه جویی واژه ای است که در میان ما ایرانیان از سابقه بسیار طولانی برخوردار بوده و در مبانی اسلامی و فرهنگ ایرانی توجه زیادی به آن مبذول شده است.

معنای این کلمه عبارت است از: « استفاده درست و به موقع از امکانات موجود، بدون داشتن ضایعات و دورریز؛ به ویژه در مواردی که با کمبودهای جدی مواجه هستیم.»

برای تحقق امر صرفه جویی در کلیه اقشار جامعه لازم است آموزش های منظم از دوره پیش دبستانی آغاز و تا آخرین سال فارغ التحصیلی یک دانشجو در سطح دکترا یا پسادکترا با شیوه های جذاب و زیبا در مراکز تحصیلی کشور ما وجود داشته باشد که این مسئله خود به سال ها کار مداوم و همت همگانی در مجلس، دولت و وزارتخانه ها نیاز دارد.

متأسفانه در میان ما ایرانیان سخن از صرفه جویی در حد صحبت کردن، سخنرانی های عمومی و مصاحبه های مسئولین خلاصه می شود ولی در عمل خبری از آن نیست که ساده ترین آن به شکل دور ریختن مواد غذایی مانند نان، برنج، میوه، سبزیجات، آب و… خود را نشان می دهد که اصطلاحا به آن اسراف گفته می شود.

شاید بتوان گفت علت این که سنت حسنه صرفه جویی در کشور ما جا نیافتاده، این است که هر فرد ایرانی فقط از دیگران انتظار دارد که درست مصرف کنند، ولی خودش را در این ماجرا  مسئول، دخیل و مؤثر نمی داند یا آن که خیال می کند که برتر از بقیه افراد است و سایر اشخاص باید به حرف او گوش کنند؛ در حالی که چنین نیست.

شرط تأثیر تبلیغات پیرامون صرفه جویی و باور این مسئله از طرف مسئولین کشور در تمام سطوح اداری و سازمانی و رعایت دقیق آن می باشد تا بعد بتوان آن را در میان مردم نهادینه کرد. یک ضرب المثل قدیمی در میان ما پارسیان مشهور است که می گوید: «اول یک سوزن به خودت بزن، بعد یک جوالدوز به دیگری»

 به عنوان مثال هر سال در فصل گرما مسئولین شرکت توزیع برق با تبلیغات گسترده تلویزیونی از مردم می خواهند که در جهت بهره برداری از کولرهای گازی و سایر وسایل خنک کننده صرفه جویی کنند تا قطعی برق پیش نیاید و کار به جیره بندی و… منتهی نشود. 

البته معلوم نیست که این تذکرات سریالی تا چه زمانی ادامه خواهد داشت و مقامات مربوطه تاحالا چه کارهایی برای جامعه انجام داده اند؟! 

در زمستان ها نیز شرکت گاز از شهروندان می خواهد که در مصرف گاز شهری احتیاط کنند تا با کاهش فشار یا قطع آن در مناطق سردسیر و کوهستانی، مردم مناطق مذکور با مشکل مواجه نشده و در سرما نمانند.

از سوی دیگر به هنگام شروع تعطیلات رسمی مانند عید نوروز و… شرکت نفت نیز از رانندگان و صاحبان خودروهای شخصی دعوت می کند که در مصرف بنزین صرفه جویی نمایند و گاهی هم  دولت ها قیمت این حامل انرژی را افزایش می دهند یا آن را سهمیه بندی می کنند تا شاید بتوانند از میزان مصرف آن بکاهند. 

حال اگر خوب به این مسئله توجه کنیم درمی یابیم که کلیه موارد یاد شده، راه حل جامع و مانعی نیست و بیشتر شبیه دادن نشانی اشتباه برای صرفه جویی است؛ درست مانند این است که نسبت به شخصی که دنبال پیدا کردن یک آدرس می باشد، راهنمایی نادرست صورت گیرد که در این صورت هرگز نمی تواند به هدف مورد نظر برسد.

دولت ها با اندکی دقت و تحقیق می توانند به یک راه حل درست برسند و آن ایجاد زیر ساخت های لازم برای این امر است؛ مثلا دولت به جای تأکید هرروزه بر صرفه جویی گاز شهری به کارخانجات تولید کننده بخاری گازی، پکیج شوفاژ، آبگرمکن، شوفاژخانه، دستگاه های تهویه مرکزی و سایر ابزار مرتبط با تولید گرما، دستور دهد که با بهره گیری از شرکت های دانش بنیان و استعدادهای شگفت انگیز جوانان دانشمند ایرانی به نتایج درخشانی در زمینه کاهش مصرف برسند. 

دانشمندان جوان و متعهدی که طی سال های گذشته بدون برخورداری از کوچکترین راهنمایی یا کمک فکری از سوی کشورهای دیگر، پیچیده ترین نرم افزار و سخت افزارها را در کلیه زمینه های “های تک” و به ظاهر دست نیافتنی، اختراع و ابداع  کرده و یا با بهره گیری از شیوه مهندسی معکوس و بهره گیری از هوش مصنوعی‌توانسته اند ایران را به بالاترین جایگاه های علمی و تکنولوژی برسانند و در سطح جهان صاحب نام و نشان شوند.

بدون تردید این جوانان باهوش و زیرک در این گونه موارد نیز خواهند توانست دستگاه هایی را تولید کنند که ضمن استفاده از آلیاژهای خاص، پیشرفته و جدید، بیشترین میزان گرما را با کمترین مصرف گاز داشته باشند.

مقامات تصمیم گیرنده نیز مردم را تشویق کنند که لوازم خانگی پرمصرف خود را با لوازم کم مصرف، تعویض نمایند و در این رابطه وام های بزرگ با اقساط بلندمدت و بدون بهره به مصرف کنندگان داده شود تا سرعت کار در این امور افزایش یابد و دیگر نیازی به تذکرات تکراری و کم فایده در کلیه فصول سال به مردم شریف ایران نباشد؛ مردمی که همیشه در پیچ های دشوار تاریخی و لحظات سخت برای نجات مملکت خویش از دست دشمنان، هیچگاه کم نگذاشته و تا پای جان ایستاده و فداکاری کرده اند.

در مورد تولید کولرهای گازی و سایر لوازم خانگی برقی نیز باید همین سیاست مورد توجه قرار گیرد و مؤسسه استاندارد بر این جریان نظارت دایمی و مستمر اعمال کرده و دوره های آموزشی و انگیزشی متعدد برای سیاستگزاران، مدیران عامل، هیئت مدیره، مهندسان و کارکنان واحدهای تولیدی برگزار کرده و همچنین در مورد کیفیت مواد اولیه ای که از کشورهای دیگر ـ مانند چین و غیره ـ وارد می شود، سختگیری بیشتری صورت گیرد. در حالی که فعلا چنین نیست یا اگر هم هست به صورت بسیار ضعیف انجام می گردد که در عمل فایده ای ندارد.

از سوی دیگر برای صرفه جویی در مصرف برق باید ابتدا از کلیه سازمان های دولتی ـ در سطح وزارت خانه ها به پایین ـ شروع شده و بعد به بانک ها و شرکت های خصوصی، تسری داده شود که از الگوی صرفه جویی معین به دقت پیروی کنند، نه آن که از دیگران چیزی را بخواهند که خودشان انجام نمی دهند. 

  البته باید به این نکته هم توجه داشت وقتی ساختمان ها بر اثر خاموش شدن وسایل گرمازا، سرد یا در تابستان گرم می شوند، صبح فردا برای گرم یا خنک کردن مجدد آن ها باید انرژی بیشتری مصرف گردد که این موضوع خودش، نقض غرض است؛ زیرا اکثریت مطلق بناها در کشور ما از عایق کاری درست و حسابی برخوردار نیستند و به همین دلیل نمی توانند گرما یا سرما را برای مدت طولانی در درون ساختمان، نگاه دارند.

  در مورد مصرف آب در کشاورزی، آشامیدن و نیز صنعت باید همت دولتمردان بر روی تولید دستگاه هایی باشد که کمترین مصرف و بیشترین بازدهی را داشته باشند. به عنوان نمونه، لوله های انتقال آب شهری باید از مواد اولیه ای ساخته شوند که عمر طولانی داشته باشند نه آن که بعد از چند سال کارکرد، مجددا نیاز به تعویض آن ها شود و هزینه های گزافی را به اقتصاد کشور تحمیل نماید یا ربات های بسیار ریزی ساخته شوند که به طور منظم در داخل لوله ها در حرکت بوده و نشتی ها را گزارش دهند، قبل از آن که آب در بخشی از خیابان ها، کوچه ها و محلات بیرون زده و خسارت زیادی وارد کند.

  در اموری مانند تولید انواع خودروهای بزرگ و کوچک، قطعات مربوطه، لاستیک و… نیز همین نکته قابل ذکر است که به علت عدم احساس مسئولیت مسئولین مربوطه در بخش های خصوصی، دولتی و خصولتی، میلیاردها تومان خسارت به کشور و مردم وارد شده و قابل جبران هم نیست.

بنابراین به نظر می رسد که مسئولین محترم باید لطف کنند نشانی اشتباه درباره صرفه جویی ندهند و به جای آن ابتدا از آماده سازی زیرساخت های لازم جهت بهره برداری بهینه و فرهنگ سازی صحیح برای تحقق آن، شروع کنند؛  کاری که تا به امروز به درستی انجام نشده یا اگر صورت گرفته، چندان قابل توجه نبوده است. ولی هر وقت که این قبیل کارهای مفید و سازنده، آغاز گردد، باز هم دیر نیست و جلوی ضرر از هر جا گرفته شود، منفعت است. فقط باید سریعتر اقدام و از امروز و فرداکردن بیهوده پرهیز کرد.

در facebook به اشتراک بگذارید
در twitter به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در print به اشتراک بگذارید

لینک کوتاه خبر:

https://bazbarankhabar.ir/?p=29754

نظر خود را وارد کنید

آدرس ایمیل شما در دسترس عموم قرار نمیگیرد.

  • پربازدیدترین ها
  • داغ ترین ها

پربحث ترین ها

تصویر روز:

پیشنهادی: