یادداشت / علی جوادی
امسال در شرایطی هفته دولت را سپری می کنیم که دولت سیزدهم وارد دومین سال فعالیتش قرار دارد و باید عملکردش از سوی مردم منصفانه مورد نقد و ارزیابی قرار گیرد. همچنین قریب یک سال و اندی است که دکتر عباسی نیز به عنوان استاندار بر صندلی ریاست و ولایت استان گیلان تکیه زده و در این مدت استان گیلان فراز و فرود ها و حوادث طبیعی و غیر طبیعی بسیاری را پشت سر گذاشته است.
از کم آبی و خشکسالی استان گرفته تا گرانی و قائله زباله و پسماند سراوان و… عباسی به عنوان استاندار گیلان توانست با وجود همه مشکلات و معضلات موجود با تکیه بر تجربه و مدیریت جهادی نمره قابل قبولی را نزد ولی نعمتانش یعنی مردم گیلان کسب نماید.
اگرچه شخصا بر این باورم که استاندار گیلان در انتخاب و انتصاب مدیران توانمند، متدین و قوی و همراه چندان موفق نبوده اما بار ضعف و ناتوانی مدیران همراهش را شخصا با حضور در میدان هایی چون اقتصاد و صنعت، پسماند سراوان و در بحث کم آبی در مزارع و شالیزارها و… به دوش کشید و این مدیریت خودش بود که در موضوع کم آبی امروز همه کشاورزان و شالیکاران رضایت دارند و قضیه سراوان و دفن و امحای زباله و دنبال کردن احداث زباله سوز در رشت روند موفق و مثبتی داشت.
عباسی مرد میدان بود؛ عباسی مرد میدان هست و از مشکلات نهراسید و وا نداد و درکشاکش بحران ها کار را رها نکرد، ایستاد و مقاومت کرد و سرانجام با همه سختی ها، مشکلات و کارشکنی هایی که دشمنان و دوستان جاهل و نادان و گاه آگاهانی چون نمایندگان براش ایجاد کرده بودند، توانست پیروز میدان باشد. به هرحال امیدوارم این توفیق در کارها از سوی فرد اول دولت در استان برای گیلان همیشه بهار و مردمان ولایتمدارش آسایش و آرامش و سربلندی به ارمغان بیاورد.
