یادداشت ورزشی/محسن نصر
یک بازی مانده به پایان نیم فصل فوتبال لیگ ۲ که سپیدرود با هدایت فرشاد پیوس پر تجربه و با تفاضل گل کمتر و امتیاز برابر با دو تیم بالای جدول در رده سوم قرار دارد.
آخرین بازی نیم فصل اول تیم فوتبال سپیدرود رشت در خوزستان با یکی از مدعیان این گروه یعنی فولاد نوین اهواز برگزار می گردد و سپیدرود که تا اینجای کار از بازی های بیرون خانه امتیازات خوبی کسب کرده امیدواریم در این بازی هم با دست پر و لااقل با یک امتیاز به خانه برگردد تا در نیم فصل دوم با رفع نقاط ضعف که قطعاً با اضافه کردن چند بازیکن در خطوط مختلف یکی از این نقایص هست ، برای ادامه کار در نیم فصل دوم بارقه امید برای صعود به لیگ دسته اول را در دل هواداران پر شور و مظلوم این تیم مردمی زنده نگهدارد.
اگر بخواهیم نگاهی به عملکرد شاگردان پیوس در نیم فصل اول داشته باشیم به چند مورد مهم و اساسی برمی خوریم، ابتدا اینکه بعد از مدتها سپیدرود از بابت مدیریت مالی و لجستیک کمترین نوسان را داشته و مدیریت این تیم توانسته به قول های خود عمل کند و از این حیث سپیدرودی ها دغدغه ای نداشته باشند.
همچنین در حصول نتایج و کسب امتیازات هم می شود به این تیم نمره قبولی داد و جایگاه فعلی این تیم موید این نظر هست امّا موضوعی که اکثر هواداران واقعی این تیم را کمی نگران کرده نحوه بازی و روندی است که تیم در جریان ۹۰ دقیقه طی میکند!
واقعیت امر این است که سپیدرود چشم نواز و با اقتدار بازی نمی کند و این باعث نگرانی اهالی فن و هواداران است، سپیدرود یکبار در یک دهه گذشته توسط همین مربی یعنی فرشاد پیوس توانسته بود از همین مرحله یعنی لیگ دوم به لیگ یک صعود کند و باعث شادی یک شهر و استان شود.
اشک های فرشاد پیوس در آنروز غرور انگیز هنوز از یاد طرفداران فوتبال گیلان پاک نشده و واقعیت امر این هست که این طرفدار فقط و فقط صعود می خواهد و چیزی جز صعود برایشان آرام کننده نیست .
با توجه به اینکه بیشتر بازیهای این فصل سپیدرود را دیده ام چند نکته را می نویسم که به نظرم میتواند در ادامه راه کمک حال سپیدرود شود.
همانطور که عرض کردم جذب حداقل ۳ بازیکن در خطوط سه گانه اولین اولویت این تیم هست؛ دوم اینکه در نحوه تمرینات این تیم باید تغییرات مهمی رخ دهد و یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این تیم منفصل و بدون پوشش بازی کردن بازیکنان در اکثر دقایق بازی می باشد. ضمن اینکه فواصل طولی و عرضی بازیکنان با استاندارد های فوتبال فاصله معنا داری دارد و این مشکل با تمرینات خاص و دقت نظر کادر فنی برطرف شدنی هست.
آخرین گزینه که از بیرون قابل لمس هست،، عدم همبستگی تیمی در جریان بازی هست و مکرراً حرکات گروهی ۲ و ۳ نفره دیده میشه که این حجم از مشارکت برای رسیدن به موفقیت کم اثر هست.
با همه این تفاسیر آرزوی قلبی همه سپیدرودی ها برطرف شدن نقاط ضعف تیم و گرفتن امتیازات لازم در نیم فصل دوم هست که امیدواریم تاریخ تکرار شود و سپیدرود مجدد و برای بار دوم توسط فرشاد پیوس به لیگ اول ایران صعود کند.
البته یادمان نرود که سپیدرود یعنی ریشه!
