بازباران خبر: مثل همیشه برخلاف اخبار خوب و مثبت، خبرهای تلخ و اندوهبار بسیار راحت و بی مقدمه به آدم می رسند و این بار “فرشته مرگ” باز هم بی هیچ دغدغه خاطری، سراغ فوتبالیست دوست داشتنی استانمان علی نیاکانی مقدم، یکی از چهره های به واقع مردمی و سرشار از اخلاص و تعهد تیم فوتبال ملوان رفت و در کسری از ثانیه طومار همه خاطرات و پایمردی ها و مردمداری ها و صفا و دلشاد کردن انبوه دوستداران ملوان را بر باد داد و تا همیشه حس تلخ و آزاردهنده ای از دلتنگی عمیق را بر جای نهاد!
علی نیاکانی مقدم که یادش همواره به نیکی در یادها بوده و خواهد بود؛ فوتبالیستی خبره و به عنوان یکی از “سه تفنگدار” خط حمله آتشین ملوان در دهه ۱۳۵۰ قلمداد می شد؛ ملوانی که با کمترین امکانات مادی و صرفاً با اتکا به سرمایه‌های انسانی توانمند برآمده از چشمه‌های لایزال فوتبال در جای جای انزلی، توانست از همان نخستین دوره جام تخت جمشید و به ویژه آن عصر زلال آدینه ۱۸ آبان ۱۳۵۲ که “پاس” بزرگ را در امجدیه با گل‌های دقایق ۳۳ و ۱۸ علی نیاکانی مقدم (گوش راست مهار ناشدنی اش) به زانو در آورد و فردایش در مجله کیهان ورزشی تیترهای درشتی در شرح پیروزی ملوان بر پاس رقم خورد؛
” ملوانان غول فوتبال پایتخت را کشتند! و نوار کهنه یک انحصار پاره شد.”
… و تراکم نگاه‌های فوتبالی را که متوجه مرکز و تیم‌های عزیز دردانه نظام سلطنتی بود، متکثر ساخته و با طلایه‌داری ملوان جریانی نو، نگرشی منطقی و هوایی تازه به نام فوتبال شهرستانها پدید آمد.
علی نیاکانی! آسوده بیارام؛ هستی و تا همیشه تاریخ شرافتمندانه در نهاد ملوان و در قلب فرد فرد اعضای خانواده ملوان جای داری!
یادت گرامی و روحت لبریز نور و سرور و آرامشی ابدی……
می دونم می بینمت یه روز دوباره /توی دنیایی که آدمک نداره
تهران- غروب ۱۸ آبان ۱۴۰۲
سروش ملت پرست
۱ نظر
مگذار که یاد ما را طعم تلخ این حقیقت ببرد
این حقیقت است که از دل برود هر آنکه از دیده رود
۴۷ سال قبل در چنین روزی ـ ۲۱ آبان ۱۳۵۵جام تخت جمشید:
ملوان بندرانزلی۳ میخائیل پطروسیان ۲۷، علی نیاکانی ۴۶، حسن دشتی۷۸ ، سپاهان اصفهان۰