شهید آیت الله احسانبخش در قامت یک مدیر توانا

باز باران خبر/ بیست و چهار سال از شهادت شهید آیت الله شیخ صادق احسانبخش(ره) سپری گردید اما جای خالی وی روز به روز در میان مردم گیلان خود را به طور واضح و روشن به نمایش می گذارد.
نکته ای که کلیه گیلانیان ـ از زن و مرد، تحصیلکرده و عامی، مدیران سابق و فعلی، شهری و روستایی ـ به آن اذعان داشته و با مشاهده مشکلات مختلف که معمولا ناشی از ضعف مدیریت دستگاه های مختلف دولتی و غیره است، فقدان آن مرد بزرگ را روزانه، به همگان گوشزد می کند.
نماینده حضرت امام خمینی(رض) و مقام عظمای ولایت در گیلان و امام جمعه اسبق شهر رشت، تنها به چشم یک معلم و مؤسس مدرسه دین و دانش در خیابان انقلاب (حاجی آباد سابق) دیده نمی شود، بلکه شایسته است که او را در قامت یک مدیر توانا، نکته سنج، هوشیار، ولایتمدار، زیرک، خستگی ناپذیر، دانشمند، دلسوز، همیشه حاضر در صحنه های گوناگون، پیشرو، رزمنده، ادامه دهنده راه نورانی شهیدان دفاع مقدس، مسلط به تاریخ ایران و جهان، مدافع حقوق اقشار آسیب پذیر، دارای احساس مسئولیت عمیق، همت بلند، شجاع و دارای شخصیت جامع و فراگیر ببینیم، همان گونه که همه گیلانی های عزیز نیز چنین می اندیشند.
علت این نگرش آن است که پس از شهادت ایشان به گواهی مردم، نمایندگان ولی فقیه بعدی در استان، هرگز نتوانستند خودشان را به بخش بسیار کوچکی از توانایی ها، ابتکارات و نقش کاریزماتیک وی برسانند. البته اگر هم می خواستند، کاری بسیار دشوار در پیش داشتند زیرا شخصیت چند وجهی آیت الله احسانبخش، موجب می شد که فرد، برای دست یابی به آن جایگاه، احساس ضعف و ناتوانی کند هرچند که در سخنان و ادعاهایش، سعی نماید خود را قوی و محکم نشان دهد. زیرا عملکرد افراد در مقابل قضاوت کنندگان، کاملا مشهود و قابل اندازه گیری و بررسی است.
به سبب برخورد با اقشار مختلف متن جامعه گیلانی و حتی خارج از آن در سال های اخیر، بارها شاهد بوده ام که شهروندان به شکل خودجوش، هر کس که به عنوان نماینده ولی فقیه در استان روی کار می آید را با آن شهید مقایسه می کنند و افکار، گفتار و رفتارش را معیار سنجش خویش قرار می دهند.
شهید احسانبخش، یک شخصیت روحانی به روز و آشنا با رسانه و حامی مطبوعات استان بود. زیرا جایگاه آن را به خوبی می شناخت و نسبت به اهمیت فوق العاده اش کاملا واقف بود.
دیگر از ویژگی های برتر وی که پس از او تکرار نشد، حمایت پدرانه اش از روحانیت استان بود که آوازه اش را به استان های همجوار رسانده و به عنوان متحد کننده روحانیت شمال ایران در میان دوستان و دشمنان ـ از جمله گروهک کوردل منافقین ـ مطرح بود که همین امتیاز به یکی از بهانه های ترور ایشان به دست منافقان وابسته به آمریکا و صدام حسین بعثی تبدیل گردید و او را در محراب مسجد کاسه فروشان رشت به خاک و خون کشید.
جالب آن که ترور ناجوانمردانه و مشکلات جسمی و رنج های شدید متأثر از آن ـ که تا پایان عمر با وی همراه بود ـ هرگز نتوانست او را از ادامه مسیر اطاعت از امام امت (ره) و مقام معظّم رهبری، مبارزه با دشمنان انقلاب اسلامی و حمایت از رزمندگان در جبهه های نبرد ـ با راه اندازی کمک های هزار و هزار و پانصد کامیونی که در کشور بی نظیر بود ـ باز دارد.
به نظر می رسد که با توجه به نکات اندک بیان شده، بتوان دریافت که سخن گفتن از شهید آیت الله احسانبخش، کار سختی است که به شناخت کامل شخصیت او، و نیز رعایت انصاف و شجاعت در بیان حقایق نیاز دارد.
ای کاش، طی سال های گذشته، مسئولین استان به ویژه نمایندگان محترم ولی فقیه بعد از ایشان، همت کرده و کنگره ای علمی و پژوهشی در جهت بزرگداشت آن سیاستمدار برجسته و مدیر منحصربفرد گیلان و بررسی زوایای پیدا و پنهان شخصیت والای آن بزرگ مرد تاریخ گیل و دیلم، برگزار می کردند تا تجربیات گرانبهایش به جوانان امروز و نسل های آینده منتقل گردد، اما صدحیف که تا به امروز، چنین اتفاقی نیفتاده است.