سه شنبه / ۲۰ آذر / ۱۴۰۳
×
ممنوعیت مرخصی مدیران استان در وضعیت نارنجی و قرمز هواشناسی
استاندار گیلان در جلسه ستاد مدیریت بحران دستور داد؛

ممنوعیت مرخصی مدیران استان در وضعیت نارنجی و قرمز هواشناسی

یادداشت امروز/ مهرشاد بهره ور   هر از چند گاهی خبر از شهر شدن روستای بزرگ سراوان به گوش می رسد و اینکه با تبدیل شدن سراوان به شهر  مردم این منطقه از امکانات و مواهب  بیشتری برخوردار خواهند شد. حال باید دید این عمل چه دستاوردی برای روستای بزرگ سراوان و مردم زحمکش آن […]

شهر یا روستا؛ مسئله این است!
  • کد نوشته: 29936
  • سه شنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۱
  • 63 بازدید
  • بدون دیدگاه
  • یادداشت امروز/ مهرشاد بهره ور

      هر از چند گاهی خبر از شهر شدن روستای بزرگ سراوان به گوش می رسد و اینکه با تبدیل شدن سراوان به شهر  مردم این منطقه از امکانات و مواهب  بیشتری برخوردار خواهند شد. حال باید دید این عمل چه دستاوردی برای روستای بزرگ سراوان و مردم زحمکش آن دارد و تا چه حد منطبق بر واقعیت خواهد بود.
    همانطور که اطلاع دارید جدیدا طبق دستور وزارت کشور سه روستای ضیابر ، چوکام و طاهرگوراب به شهر تبدیل شده‌اند و برخی رسانه‌ها از آن به عنوان تحقق آرزوی مردمان این دیار یاد کرده اند.
    البته شهر شدن این روستاها در حالی انجام شده که جمعیت این مناطق آن چنان کم می باشد که به زحمت می توان از آن به عنوان «شهرک» هم نام برد؛ در حال حاضر و طبق اطلاعات موجود جمعیت شهر طاهرگوراب طبق آخرین سرشماری ۱۳۱۱ نفر، ضیابر ۳۴۹۰ نفر و چوکام نیز ۲۸۶۹ نفر است.
    همه این مناطق به عنوان روستاهای کشاورزی معروف هستند و مشخص نیست بعد از این تکلیف چیست؟ مگر در شهر هم کشاورزی می‌کنند؟! 
    شاید ضیابر را به خاطر زندان و یا شهرک صنعتی کمی بتوان مورد استثنا قرار داد ولی تبدیل شدن این مناطق قبل از ایجاد زیرساخت شهری تنها آسیب زدن به بخش کشاورزی و تولیدات باغی این مناطق است. این بدیهی‌ترین چیزی است که ورای تبلیغات انتخاباتی می‌توان در این رابطه روی آن توافق داشت. 
    پیش از این هم «پیربازار» به شهر تبدیل شده بود که تنها اخباری که از آن به گوش می‌رسد اختلافات اعضای شورا برای انتخاب شهردار است و در این مدت هیچ پیشرفتی در رابطه با شهرشدن و توسعه شهری پیربازار مشاهده نمی‌کنیم!
    ضمن اینکه طبق قانون زمین کشاورزی در محدوده شهری از جهت تولیت اداری تحت اختیار شهرداری و جهاد کشاورزی قرار دارد و قابل تغییر کاربری است؛ با این اوصاف چند صباحی بعد دیگر چیزی از کشاورزی در این مناطق باقی نمی‌ماند و… آن وقت باید مشاهده کرد که برای مردمان این شهرها چه اقدامی صورت گرفته است؟ آیا این چیزی جزء توسعه بدون برنامه ریزی و بدون زیرساخت مناسب است؟ 
     ظاهرا فقط قرار است شهرشدن این مناطق به فرصتی برای غیربومیان و خرید بی ضابطه زمین‌های کشاورزی و تبدیل آن به مناطق مسکونی شود. این بیشتر از هر چیز دیگری یک خطر و تهدید بالقوه برای این “روستا شهرهاست” که آیندگان را تهدید می‌کند و هویت شهری را زیرسوال می‌برد! اگر شهرشدن به همین سادگی است که بدون جمعیت مناسب و آماده کردن زیرساخت های شهری  به آن دست پیدا کنیم، پس لطفا کل کشور را شهر کنید تا دیگر چیزی به نام کشاورزی و توسعه روستایی باقی نماند!

    نوشته های مشابه
    ضرر ندارد گاهی خجالت بکشید!
    یادداشت/مجیدمصطفوی

    ضرر ندارد گاهی خجالت بکشید!

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *