به یاری همدیگر بشتابیم!

باز باران خبر/ طی چند روز گذشته تهاجمی پلید و خباثت آمیز، حساب شده و همه جانبه از سوی رژیم اشغالگر قدس نسبت به ساحت مقدس ایران اسلامی صورت گرفته و در این میان گروهی از فرماندهان عالی رتبه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دانشمندان مرتبط با انرژی هسته ای و نیز زنان، کودکان و سایر اقشار ملت که در حال زندگی عادی خویش بودند در نهایت مظلومیت به شهادت رسیدند.
شهادت این حجم از شهروندان ایرانی و مجروح شدن تعداد بیشتری از آنان ـ که در هنگام بروز جنگ ها طبیعی است ـ هرگز از ایمان راسخ و اراده محکم ایرانیان کم نکرده و در آینده نیز چنین اتفاقی نخواهد افتاد.
مسلّماً در این حادثه بنا به ماهیت جنگ تحمیلی و تجاوز دَدمنشانه دشمن، مشکلات مختلفی برای مردم در سطوح مختلف رخ داده و خلل هایی در زندگی جاری ملت پدید می آید، همچنان که در طرف دشمن نیز همین مسایل وجود دارد که به مراتب بسیار بیشتر و عمیق تر است.
در این چند روزی که از تهاجم صهیونیست های خونخوار گذشته، رسانه هایی مانند شبکه الجزیره قطر و حتی خود سبکه “بی بی سی” انگلیس برغم میل باطنی و مأموریت هایی که بر عهده دارند، ناگزیر و خیلی واضح و روشن دارند اعتراف می کنند که شهروندان کشور جعلی اسرائیل به شدت ناامید شده و در مصاحبه هایشان می گویند که «اینجا دیگر جای زندگی نیست و ما و فرزندانمان هیچ آینده ای در این منطقه نداریم و باید هرچه زودتر به کشورهایی که از آنجا آمده ایم، بازگردیم».
مردم عزیز ما مطمئن باشند که دشمنان انسانیت در آتشی که خودشان آن را برافروخته اند، مشغول سوختن و نابودی اند و هرچه زمان جنگ بیشتر طول بکشد، بیش از پیش در این باتلاق خودساخته، فرو رفته و غرق خواهند شد.
اینک در چنین شرایط حساسی، لازم است همانند سال های دفاع مقدس و هشت سال مقاومت جانانه در برابر تهاجم رژیم بعثی عراق در دهه شصت شمسی، ایرانیان مؤمن و باغیرت به یاری همدیگر بشتابند، راه مواسات دینی را در پیش گرفته و به سان یک سد عظیم در برابر حملات پلیدترین انسان های روی زمین بایستند و نیروهای اهریمنی آنان را طوری درهم بشکنند که صدای شکستن استخوان هایشان به دورترین نقاط جهان ـ از جمله اروپا و آمریکا ـ برسد و هر متجاوزی را از اندیشه ناپاکش پشیمان کند تا چه رسد به این که بخواهد وارد میدان مبارزه با دلاورمردان سپاه پاسداران و ارتش استوار ما شده و بکوشد که شانس خود را در این معرکه آزمایش کند.
به همین دلیل این روزها، روزهای اتحاد و انسجام ملی در سطح کشور عزیز ما ایران است.
این روزها، روزهای پیروی و اطاعت بی چون و چرا از رهبری مقام عظمای ولایت حضرت امام خامنه ای (مُدَّ ظِلُّهُ العالِی)  است.
این روزها، روزهای یاری رسانی فکری و تبیینی به افرادی است که از نظر عقیدتی و سیاسی، دچار کاستی هایی هستند و ترس از دشمن در دل هایشان وارد شده است.
این روزها، روزهای دستگیری از نیازمندان، پیرزنان و پیرمردان، یتیمان، معلولان، بیماران صعب العلاج و بستری در بیمارستانها و خانه ها، خانواده های بی سرپرست و آسیب پذیر و… است تا در این لحظات پرتنش احساس درماندگی و تنهایی به آنان دست ندهد.
این روزها، روزهای کشف و شناسایی جاسوسان و خائنانی است که در میان جامعه پنهان شده و به عنوان ستون پنجم و پیاده نظام دشمن عمل می کنند.
این روزها، روزهای قناعت و صرفه جویی در مصرف است تا خدای ناکرده کسی گرسنه و دست خالی نماند و شرمنده خانواده اش نشود.
این روزها، روزهای رَجَزخوانی بر علیه دشمنان است تا روح شجاعت و پُردلی در روح تک تک شهروندان ایرانی به ویژه نوجوانان و جوانان دمیده شود و آنان را در صراط مستقیم الهی و خط مبارزه با متجاوزان پایدار و مستحکم نگاه دارد.
این روزها، روزهای ماندن در شهرهای خویش است نه فرار به جاهای دیگر. مگر تا چه زمانی می توان از رویارویی با دشمن گریخت و پنهان شد؟!
این مسافرت ها یا به تعبیر بهتر، فرارها موجب گستاخی بیشتر دشمنان می شود و به این نتیجه می رسند که تهدیدهایشان مؤثر واقع شده است و از طریق رسانه هایشان بر فشارهای روانی به مردم خواهند افزود.
این روزها، روزهای مبارزه بی امان مسئولین ارشد کشور و مدیران تصمیم گیرنده در سطح استان ها است که از مردم در برابر گران فروشان، کم فروشان، محتکران و پنهان کنندگان ارزاق عمومی صیانت کنند؛ زیرا افراد مذکور در جهت خواسته دشمنان حرکت کرده و اقشار جامعه را تحت فشار می گذارند تا در برابر تهدیدات استکبار جهانی سر تسلیم فرود آورند. گروه هایی از این دست بدترین انسان های روی زمین به شمار می آیند که باید بدون ملاحظه، سهل انگاری و توجیهات بیهوده به سرعت و شدت مجازات شده و از صحنه زندگی اجتماعی رانده شوند.
آری این روزها، روزهای به نمایش گذاشتن قلّه های اسلامیت، ایرانیت، انسانیت، شجاعت، شرافت و مروّت است تا بار دیگر اهالی سایر ممالک دنیا بدانند که ایرانی مسلمان با هر ملت دیگری تفاوت زیادی دارد. زیرا به امتیازاتی که گفته شده افتخار کرده و در عمل به آن ها پای بند است.