باز باران خبر: جشن انار چینی روستای انبوه از توابع عمارلو شهرستان رودبار زیر سایه کمبودها در دل کوهها با انبوهی از مشکلات دست و پنجه نرم میکرد. روستای تاریخی انبوه در نقطه ای بسیار دور دست بعنوان نخستین پایلوت گردشگری گیلان انتخاب شد و وجود باغ های پربرکت انار و خرمالو در این روستا بهانه ای برای برگزاری جشن انار شد که همه ساله در آخرین جمعه مهر ماه برگزار می‌شود. انبوه گنج پنهانی در دل کوه‌های رودبار است؛ با مردمی خون‌گرم، طبیعتی بکر، تاریخی ارزشمند و محصولاتی ناب چون انار، خرمالو و گردو و… اما این گنج در دل مشکلات فراوان پنهان مانده است. مردادماه سال ۱۴۰۱ مدیرکل وقت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان گیلان از ثبت روستای انبوه به عنوان نخستین روستای پایلوت گردشگری و تاریخی استان خبر داد. در همان زمان ولی جهانی اعلام کرد که هر سال در هفته پایانی مهرماه، جشن بزرگ انار چینی در این روستا برگزار می‌شود و ضرورت تشکیل دبیرخانه دائمی جشن انار چینی در اداره میراث فرهنگی برای بهره‌گیری از ظرفیت‌های گردشگری منطقه را یادآور شد؛ ظرفیتی که می‌توانست موجب رونق اقتصادی و اشتغال پایدار برای مردم محلی شود. سفر به انبوه در ابتدا از مسیری زیبا آغاز شد و در ادامه به جاده‌های سخت‌گذر رسید. صبح جمعه ۲۵ مهر ۱۴۰۴ برای شرکت در جشن انار چینی راهی روستای انبوه شدیم. مسیر حرکت تا جیرنده چشم‌نواز و زیبا بود اما پس از آن جاده خاکی، پرپیچ و خم و دشوار ادامه راه را سخت کرد. روستای انبوه در لب مرز بین گیلان و قزوین قرار دارد و بسیاری از ساکنان آن اهل قزوین هستند. این روز خاص زمان بازگشت اهالی و جوانان به روستا برای مشارکت در برداشت انار است. گروه گروه با وسایل نقلیه شخصی راهی باغات می‌شوند و برداشت انار تا غروب ادامه دارد.
⭕ نبود زیرساخت در روز اوج گردشگری!
با وجود تبلیغات گسترده برای برگزاری مراسم، زیرساخت‌ها پاسخگوی حضور گسترده گردشگران نبود. ترافیک سنگین ناشی از نبود نیروی انتظامی برای مدیریت مسیر ساعت‌ها گردشگران را در مسیرها متوقف کرد. نبود آنتن‌دهی تلفن همراه هم باعث شد بسیاری از گردشگران که پول نقد همراه نداشتند، نتوانند از محصولات محلی خرید کنند و دستگاه‌های کارت‌خوان نیز به دلیل نبود اینترنت عملاً بلااستفاده بودند.
💢 مشکلات زیر پوست روستا!
انبوه با وجود ثبت ملی و ظرفیت بالای گردشگری هنوز از ابتدایی‌ترین امکانات محروم است؛ راه خاکی و ناایمن، نبود پوشش مخابراتی، کمبود بهداشت و خدمات درمانی، نداشتن گاز و نانوایی کافی! متاسفانه مسیری چند کیلومتری از سمت رودبار و جیرنده هنوز آسفالت نشده، اما از سمت قزوین چندین کیلومتر به همت مردم آسفالت شده است. نبود راه ایمن و مناسب موجب گردیده در فصل پاییز و زمستان رفت و آمد فقط از مسیر قزوین انجام شود و در واقع تنها همین مسیر نجات‌بخش مردم روستا در زمان بحرانی باشد.
✅ میراث تاریخی در دل طبیعت
در ۳ کیلومتری روستا پل تاریخی شاهزاده تی‌تی خانم قرار دارد؛ پلی خشتی با طاقی زیبا بر روی رودخانه شاهرود. روایت است که دو برادر و خواهر از خاندان سلاطین گیلان پس از فرار از زندان قزوین و عبور از این رودخانه، تصمیم به ساخت این پل گرفتند. این اثر از شگفتی‌های معماری منطقه است.این پل زیبا هم اکنون در دست تعمیر بوده و عملیات بازسازی آن ادامه دارد.
🔷 روستای انبوه با انبوهی از ظرفیت‌ها و کمبودها
مردمان انبوه لهجه قزوینی دارند و زبانشان تاتی و گویش ترکی است؛تنوع خاص فرهنگ چند گویشی که در این منطقه جلوه گری می کرد . پوشش محلی زنان با دامن‌های پرچین، پیراهن‌های گلدار و روسری‌های قلاب‌دوزی شده جذابیتی خاص به مراسم میداد و زیبا بود. اما با این حال، نبود مدیریت مناسب و عدم توجه به زیر ساخت های مناسب برای این جشن باعث شد گردشگران ساعت‌ها در ترافیک بمانند و همین امر باعث ایجاد مشکلات بیشتری شد.
⭕ نبود نظارت و وجود مشکلات زیست محیطی!
در کنار همه مشکلات زیرساختی، نبود نظارت در برگزاری مراسم نیز مشهود بود. قربانی کردن گوسفند در کنار پل تاریخی و جاری شدن خون در رودخانه از جمله صحنه‌هایی نامطلوبی و زننده ای بود که نگرانی‌های زیست‌محیطی را نیز به‌دنبال داشته و دارد. این مسئله علاوه بر آسیب به طبیعت، چهره‌ای ناخوشایند برای گردشگرانی که از راه‌های دور آمده بودند ایجاد کرد. رخدادی که نظارت کافی بر آن وجود نداشت.
✅ امید به آینده‌ای روشن برای روستای انبوه
در شرایطی که این روستا به‌عنوان هدف گردشگری ملی معرفی شده، انتظار می‌رود مسئولان با برنامه‌ریزی اصولی زیرساخت‌های مورد نیاز را فراهم کنند تا تجربه گردشگری برای مردم و بازدیدکنندگان دلپذیر و ایمن باشد. انبوه می‌تواند با تکیه بر میراث تاریخی، فرهنگ بومی و طبیعت چشم‌نواز خود به یکی از قطب‌های گردشگری گیلان تبدیل شود؛ به شرط آن‌که این بار «انبوه مشکلات» جای خود را به «انبوه فرصت‌ها» بدهد. روستای انبوه در روز جشن، میزبان جمعیت عظیمی از گردشگران شهرهای قزوین، رشت، دیلمان و شرق گیلان بود؛ اما زیرساخت‌های ضعیف، نبود امکانات و ترافیک چند ساعته باعث شد بسیاری از آنها با نارضایتی روستا را ترک کنند. در حالی‌که این رویداد می‌توانست فرصتی برای معرفی ظرفیت‌های گردشگری و ایجاد اشتغال محلی باشد. روستای انبوه می‌تواند با اندکی توجه و مدیریت درست، از روستایی دور افتاده به مقصد گردشگری با استانداردهای ملی تبدیل شود؛ مقصدی که در آن گردشگران نه با ترافیک و بی‌نظمی، بلکه با سرخی و شیرینی انارهایش و آغوش گرم مردمانش روبه‌رو شوند. بهرحال انتظار می‌رود دستگاه‌های مسئول، با توجه به ثبت ملی روستا و ظرفیت گردشگری بالای آن در زمینه تأمین راه دسترسی مناسب، پوشش مخابراتی، خدمات بهداشتی، ساماندهی ترافیک و ایجاد زیرساخت‌های اقامتی و رفاهی اقدامات جدی انجام دهند.
انهدام یک باند بزرگ قمار و دستگیری ۲۰ نفر در آستانه اشرفیه
دیدگاهتان را بنویسید