احمد نوری زاده؛ فرزند پارسی‌گوی ملت ارمنی، ما را ببخش!

باز باران خبر/ وقتی قلم در دست اهل قلم از نفس می افتد و قادر به حرکت بر عرصه کاغذ نیست، حتما اتفاق تلخی افتاده است. چه اتفاقی تلخ تر و سخت تر از اینکه دوستی از اهل ادب و فرهنگ از دست برود، زیرا شکافی که از فقدان آنان پیش می آید، پر شدنی نبوده و نیست.
امروز پیک بدشگون خبر آورد که دوست شاعر، ادیب، مترجم، روزنامه نگار و ارمنی شناسم از دنیا رفته است، آن هم کجا؟ در تبعیدگاه کهریزک!
هرگز من و دیگر دوستانش نمی توانیم خود را ببخشیم که چرا مدت ها از حال او بی خبر بودیم. چگونه متوجه نشدیم که دوست ادیب مان چند سالی را در کهریزک گذرانده است؟ این خیلی زشت و تلخ است که فردی دوستان نزدیکی داشته باشد، اما هیچ کدام به یاری اش نشتابند و از آن تبعیدگاه نجاتش ندهند!
احمد نوری زاده؛ فرزند پارسی‌گوی ملت ارمنی و ادیب بزرگ و روزنامه نگار توانا، ما را ببخش! هرچند که بخشش تو از بار گناهان ما نخواهد کاست و تا آخر عمر بار سنگین این شرم را بر گرده ناتوان خویش حمل خواهیم کرد تا در آن جهان به دیدارت بیاییم، زانو بر زمین زده و طلب عفو کنیم.
این چه روزگار دهشتناک و خطرناکی است که نمی گذارد دوست از دوست و همکار از همکار با خبر باشد؟! چرا باید خبر مرگ رفقای دیرین را در فضای مجازی ببینیم و بر زانوی حسرت بکوبیم؟
زنده یاد احمد نوری زاده، برای فرهنگ و ادب ایران بسیار زحمت کشید،هرچند که فرهنگ و ادب ارمنی هم بسیار به او مدیون است.
ارامنه بارها خدماتش به زبان و ادبیات ارمنی را پاس داشتند و از او تقدیر کردند. همیشه وقتی به دفتر روزنامه می آمد از مراسم تقدیر ارامنه می گفت و عکس ها و بریده روزنامه ها را نشانم می داد.
حیف که در مملکت خویش، آن گونه که باید قدر ندید و تجلیل نشد.
هروقت به دیدارم می آمد، پس از گفت و گوهای روزمره عالم رسانه و کتاب جدیدش، خاطره بازی می کردیم. از روزگار کودکی خویش می گفت که چگونه از یک بانوی ارمنی زبان شان را یاد گرفته است.در محل زندگی شان چون ارامنه زیادی زیست می کردند،با آنان دمخور شده و حتی با فرهنگ و ادب ارمنی نیز آشنا شده بود.
وقتی می خواست برخی از حرف هایش را دیگران نشنوند، کانال عوض می کرد و با زبان شیرین آذربایجانی حرف می زد.زبان آذری را نیز چون زبان پارسی و ارمنی با تسلط کامل صحبت می کرد.
هم صحبتی با او بسیار لذت بخش بود و دلچسب.نوری زاده یگانه پارسی زبان ارمنی شناس بود و همیشه به آن افتخار می کرد.من نیز همیشه در روتیتر خبر این عنوان را مقابل اسم او می گذاشتم.
همیشه همراه خبرهایی که می آورد،به خصوص انتشار کتاب جدید،عکس های منتخب خودش را روی میز می گذاشت تا حتما یکی از همان ها را با متن خبر چاپ کنم که چنین می کردم.
زنده یاد احمد نوری زاده،هم شعر شاعران ارمنی را ترجمه می کرد و هم خودش شعر ارمنی می سرود.او تنها فارسی زبانی است که در تاریخ ادبیات ایران دارای این توانایی بود.
وی کتاب ها و ترجمه های زیادی را منتشر و از خود به یادگار گذاشته است.
عجیب است که مسوولان و مدیران ادبی و فرهنگی این مملکت از او یادی نمی کنند و از همه بدتر اینکه این ادیب پرتلاش را نمی شناسند!
اگر می شناختند، حتما به دیدارش می رفتند و مشکلات او را حل می کردند یا لااقل پس از مرگ غریبانه و شاعرانه اش، پیام تسلیتی می فرستادند که نفرستادند!
بار آخری که به دفتر روزنامه آمد، به سختی راه می رفت و درد پا بسیار آزارش می داد.بیماری جسمش را می آزرد و تحت درمان بود،اما تا آنجا که می دانستم،آن قدر بیماری سختی نبود که او را از پای بیندازد و کهریزک نشین کند.
مرحوم احمد نوری زاده در سن و سالی نبود که در آخر دنیا مسکن کند.بی شک کهریزک و آسایشگاه های مانند آن، برای ریش سپیدان و گیس سفیدان آخر دنیاست، زیرا برگشتی از آن وجود ندارد و دیر یا زود باید به آن جهان سفر کنند.
خیلی ناراحت کننده است که افرادی مانند زنده یاد نوری زاده، باید پیش از آغاز پیری و از کار افتادگی در این آسایشگاه ها که حکم تبعیدگاه را دارد مسکن گزینند.
مرگ غریبانه دوست عزیزمان احمد نوری زاده،آن هم در آسایشگاه سالمندان و در غربت مطلق، مصیبتی است بزرگ که سنگینی اش همیشگی خواهد بود.
من و دیگر دوستان او،بعد از این اتفاق نباید سرهای خود را بالا بگیریم.باید شرم کنیم از خود که چرا سراغی از رفیق خویش نگرفته ایم.از مسوولان و مدیران که هیچ وقت انتظار نداریم به دیدار افرادی مانند زنده یاد نوری زاده بروند، اما ما چرا بی معرفتی کردیم و تنهایش گذاشتیم؟!
امیدواریم که روح بزرگ احمد نوری زاده در آن دنیا به آسایش برسد. در این دنیا که چندان خیری ندید.
ای رفیق و ادیب قدیمی، ما را ببخش که از تو غفلت کردیم.


سیدرضا اورنگ

در facebook به اشتراک بگذارید
در twitter به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در print به اشتراک بگذارید

لینک کوتاه خبر:

https://bazbarankhabar.ir/?p=21073

نظر خود را وارد کنید

آدرس ایمیل شما در دسترس عموم قرار نمیگیرد.

  • پربازدیدترین ها
  • داغ ترین ها

پربحث ترین ها

تصویر روز:

پیشنهادی: