عربستان به‌دنبال ملت واحد؛ ما در پی چه هستیم؟

باز باران خبر/ این روزها شاهد برگزاری ششمین دوره بازی های همبستگی کشورهای اسلامی (۲۰۲۵) در کشور عربستان سعودی هستیم؛ جایی که بن سلمان ولیعهد و نخست وزیر عربستان این بازی ها را با شعار “ملت واحد” و با حضور ۵۷ کشور در شهر ریاض آغاز کرده تا مقدمه ای برای برگزاری یک جام جهانی باشکوه در قاره آسیا باشد.

طبق توافقات به عمل آمده برای واگذاری میزبانی مسابقات جام جهانی، پس از جام جهانی ۲۰۲۶ که سال آینده در ۳ کشور آمریکا، کانادا و مکزیک بطور مشترک برگزار خواهد شد؛ جام جهانی ۲۰۳۰ نیز در ۳ کشور اسپانیا، مراکش و پرتغال برگزار می شود تا به نوعی بحث مشارکت در میزبانی به خوبی مدیریت شود، اما جام جهانی ۲۰۳۴ فقط با میزبانی کشور عربستان سعودی برگزار خواهد شد و در واقع فیفا با توجه به توانایی ها و امکانات بالقوه و مطلوبی که عربستان دارد میزبانی ۲۰۳۴ را به تنهایی به این کشور واگذار کرده است وگرنه سیاست این سالهای فیفا بیشتر مشارکت دادن کشورها در میزبانی است و حتی تعداد تیم های مرحله نهایی را در جام جهانی ۲۰۲۶ را از ۳۲ تیم به ۴۸ تیم افزایش داده است.

با واگذاری میزبانی ۲۰۳۴ به کشور عربستان این سومین جام جهانی فوتبال است که در آسیا برگزار می شود؛ فیفا پس از جام جهانی ۲۰۰۲ که به میزبانی مشترک ژاپن و کره جنوبی برگزار شد، میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ را به کشور کوچک ولی متمول قطر واگذار کرد و البته باید اعتراف کرد که با وجود شائبه های که در واگذاری میزبانی از سوی فیفا و اعضای حق رای آن وجود داشت؛ اما قطر یکی از بهترین دوره های جام جهانی را برگزار کرد و در واقع سنگ تمام گذاشت.
با این وجود سومین جام جهانی هم حدود ۹ سال دیگر قرار است در کشور عربستان برگزار شود، این رویداد می تواند با توجه به منابع مالی کشور عربستان و حمایت قاطع “بن سلمان” ولیعهد این کشور که با افکار امروزیش بسیاری از قواعد اجتماعی این کشور اسلامی را تغییر داده ، بهترین جام جهانی تمام ادوار تاریخ شود.
عربستانی ها که چند سالی است با راه اندازی یک لیگ حرفه ای بهترین بازیکنان فوتبال جهان مثل رونالدو، سادیو مانه، را به خدمت گرفته اند، قصد دارند رنسانسی در فوتبال این کشور ایجاد کنند و همین عامل هم در انتخاب میزبان جام جهانی از سوی فیفا بسیار مهم بود و همه اعضای فیفا را مجاب کرد که آنها قطعا می توانند میزبان مطلوبی برای برگزاری جام جهانی فوتبال باشند.
گفته می شود عرب ها در ۵ شهر بزرگ خود ۱۵ استادیوم بسیار زیبا و مجهز را برای میزبانی جام جهانی ۲۰۳۴ خواهند ساخت تا این رخداد عظیم ورزشی به بهترین نحو ممکن برگزار شود.
با این اوصاف و با این سرمایه گذاری کلانی که عربستانی ها و اکثر کشورهای عربی منطقه در حال انجام ان در ورزش و فوتبال هستند متاسفاته جایگاه فوتبال تیم ملی ایران در آسیا سال به سال در حال نزول است و در حالی که ما برای ترمیم ورزشگاه هایمان بودجه و منابع مالی مناسبی نداریم و فرهنگ فوتبال ما سالهاست که دستخوش حواشی و دلال بازی های رایج شده است فقط باید دلخوش به حضور در این مسابقات باشیم. واقعا متولیان ورزش و مسئولان تصمیم ساز ما چرا از همین کشورهای همسایه و عرب الگو نمی گیرند؟! به راستی ما داریم با ورزش و جامعه پویای خودمان چکار می کنیم؟