بعضی اتفاقها و مناسبتها هر قدر هم تکرار شوند، تکراری نمیشوند؛ مثل نوروز که همیشه روزهای آخر اسفند آمدنش را انتظار میکشیم و هیچوقت هم حوصله مان از جمله «سال نو مبارک» سر نمیرود؛ مثل روز تولد آدمهای محبوب زندگیمان که دلمان میخواهد تا ابد تکرار شود و از گفتن هزارباره «تولدت مبارک» خسته نمیشویم […]
بعضی اتفاقها و مناسبتها هر قدر هم تکرار شوند، تکراری نمیشوند؛ مثل نوروز که همیشه روزهای آخر اسفند آمدنش را انتظار میکشیم و هیچوقت هم حوصله مان از جمله «سال نو مبارک» سر نمیرود؛ مثل روز تولد آدمهای محبوب زندگیمان که دلمان میخواهد تا ابد تکرار شود و از گفتن هزارباره «تولدت مبارک» خسته نمیشویم و مثل همین «یلدا» یا همون شب چله خودمان که هرسال جشن میگیریم و دور هم جمع می شویم و به دوستان و آشنایانمان یلدا را تبریک می گوییم.
شاید با خودتان بگویید چه دل خوشی دارد در این اوضاع و احوال این روزها از جشن و یلدا و آغاز جشن زمستان می نویسد؛ پاییز مان با گرانی بنزین و قطع اینترنت و افزایش قیمت ها گذشته، خدا به داد زمستان مان برسد که هوا بس ناجوانمردانه سرد است!
اگرچه حالا حال و هوای شب یلدا مانند سالهای گذشته نیست اما با تمام این مشکلات اقتصادی و گرانی و تحریم ها زمستان خواهد آمد و یلدا با تمام خاطرات گرم و شیرینش در فضای پر سوز و سرما از راه می رسد تا بهترین بهانه برای یک دقیقه بیشتر کنار هم بودن باشد.
این شب به درازی چند ثانیه یا یک دقیقه از دیگر شب ها طولانی تر است اما گویا همین ثانیه های اندک هم فرصتی می شود برای دیدن ها و شنیدن ها در روزگاری که همه چیزتغییر کرده؛ دید و بازدیدها کم شده و آدم ها با مشکلات و گرفتاری هایی که دارند از هم فاصله گرفتند و مهمتر اینکه مجازی شدن ها بر رسم و رسوم ما سایه افکنده است!
یلدا فرصتی برای دانستن قدر لحظه لحظه با هم بودن است؛ با آن پیشینه و ریشه محکمش، با آن قابلیت جادوییاش برای دور هم جمع کردن آدمها و با آن یک دقیقه افسانهایاش؛ پس شاید اصلا این روزها باید بیشتر به آن توجه کنیم؛ روزهایی که از هم دورتر شدهایم.
یادش بخیر روزگاری که در خانه مادربزرگ ها و پدربزرگ ها ساده دور هم جمع می شدیم و بدون تجمل گرایی های این روزها شب چله را جشن می گرفتیم و سرگرم حافظ خوانی و قصه گویی می شدیم؛ باشد که گذشته ها را زنده کنیم، تعارف و تجملات را کمتر و شبی بدون کینه و بخل همراه با مهر و محبت در کنار هم بگذرانیم.
هنگامیکه خورشید به نقطه انقلاب زمستانی میرسد، آغاز زمستان است. طبق تعاریف نجومی این روز کوتاهترین روز و بلندترین شب سال (در حد چندثانیه یا حدود یکدقیقه نسبت به روزهای قبل و بعد) است اما این سوال به وجود میآید که چندثانیه طولانیتر بودن شب چه اهمیتی دارد که جشن گرفته میشود، اهمیت این ثانیهها در مقایسه با کل سال مشخص میشود؛ انسان همیشه به دنبال راهی برای فاصله گرفتن از روند تکراری زندگی بوده و یلدا در واقع جشن «ترینها» است. یلدایتان مبارک
رویا خورسندی
دیدگاهتان را بنویسید