مسیر عشق یا ابزار تبلیغاتی؟!

با نزدیک شدن به زمان فعالیت انتخابات نامزدهای عضویت در شورای شهر رشت، پیش‌بینی می‌شود که برخی از داوطلبان انتخابات با اقدامات زیرپوستی و عوامفریبانه به دنبال جلب توجه و کسب آرا می باشند و به احتمال زیاد یکی از ابزارهای مورد استفاده آنان، ممکن است سوءاستفاده از محبوبیت تیم‌های پرطرفدار شهر رشت، یعنی تیم های  داماش و سپیدرود باشد.

بنابراین به‌ زودی باید شاهد باشیم که برخی نامزدهای شورای شهر که شاید هیچگاه اسم این تیم‌ها را درست نمی‌دانستند یا حتی یکبار هم از کنار ورزشگاه عضدی رد نشده اند، در مصاحبه‌ها و سخنرانی‌های خود با غرور اعلام کنند که «من از بچگی طرفدار داماش بودم و همیشه نتایجش را دنبال می‌کردم.»

و یا «سپیدرود رشت تنها تیمی است که از دوران کودکی در قلب من جا داشته است!»

البته شکی نیست که این افراد نه فقط نتایج را دنبال نمی‌کردند، بلکه احتمالاً در عمرشان حتی یکبار هم پایشان به ورزشگاه نرسیده است. اما موارد اصلا چه اهمیتی دارد؟ انتخابات است دیگر!

اگر دیدید که نامزدی با شال داماش یا سپیدرود در ستاد انتخاباتی خود ظاهر شد و شروع به شعار دادن کرد، تعجب نکنید! این‌ها همان کسانی هستند که شاید روزی برای تعطیل شدن ورزشگاه‌ها یا مشکلات مالی تیم‌های شهر حتی یک قدم هم برنداشته باشند.

اما وظیفه ما به عنوان هواداران واقعی فوتبال این است که به این نمایش‌ها توجه نکنیم و اجازه ندهیم کسی از عشق و عواطف طرفداران این دو تیم برای اهداف سیاسی خود استفاده کند. تیم‌های داماش و سپیدرود بخشی از هویت ورزشی و فرهنگی شهر رشت هستند و ارزش آن را دارند که تنها توسط هواداران واقعی‌شان حمایت شوند.

البته به یاد داشته باشید که عشق به فوتبال و تیم‌های شهر با شعار و وعده ساخته نمی‌شود، بلکه با حضور واقعی و حمایت مداوم در میدان اثبات می‌شود. پس بیایید مراقب باشیم که این عشق خالص، دستمایه بازی‌های انتخاباتی نشود!