مجلس علیه ورزش!

دکتر قاضی زاده هاشمی نـــماینده “جبهه پایداری” وقتی از ورزش صحبت میکند انسان به یاد فرانتس بکن‌بائر یا قیصر آلمان می افتد، آیا او خود را بالاتر از کارشناسان ورزش ایران و جهان می داند که یــکه‌تاز بررسی علل و عوامل مشکلات ورزش شده است؟ او که خود یک پزشک متخصص گوش و … است، باید به سخن اهل نظر گوش فرا دهد و عرصه ورزش را با جبهه ‌پایداری اشتباه نگیرد. هاشـمی بایــــد دریابد که یکی از عوامل اصـلی مشـکلات ورزش کشور خود مجلس است. دلایل این نماینده مجلس که انتقادات تند و تیزی از ورزش میکند را می توان در سه بعد نگریست. بعد اول آن مطرح کردن خود در فضای گسترده ورزش کشور است، بعد دوم آن انتقام از دولــت بخاطر پسرعموی وزیرش است که از وزارت بهداشت برکنار شد و سومین بعد آن را میـــــتوان دلسوزی وی برای ورزش دانست.

شما اگر واقعا دلتان برای ورزش و ورزشکار می سوزد چرا اماکن دولتی را به مزایده گذاشته اید و چوب حــراج و نابودی به استعدادها خصوصاً به جوانان بی بضاعت زده اید. اگر در کوچه های سیاسی بدنبال تقویت “پایداری” در ورزش هستید و درصــدد تبلیغ برای جناح خود می باشید با اطمینان به شما میگویم که جامعه ورزش هــرگز به پایداری رو نمی‌آورد آنان به “پهلوانی” و “قهرمانی” عشق می ورزند. لطفاً نگذارید ورزش قهرمانی و همگانی با مصوبات مخرب مجلس ناپایدار بماند. اگر مسئولین ورزش را نه برای تسویه حساب های سیاسی بلکه برای دلسوزی، به مجلس فرا میخوانید لطفا بجای استیضاح و تهدید در صدد استیلا و تقویت ورزش گام بردارید، از ژست ورزشی تان بکاهید و ژرف و عمیق به فکر جوانان ورزشکار باشید.
? جامعه ورزش متحیر و متعجب است که ۲۹۰ نماینده مجلس در دو دهه اخیر ۳ بار به طرح و لوایحی رای داده اند که ورزش کشور را با چالش و بحران مواجه کرده و با این کار ورزش قهرمانی و همگانی را بشدت آسیب پذیر نموده و به ورطه نابودی کشانیده اند. باورکردنی نیست که مجلس با تصویب قوانین ضد ورزشی استعداد جوانان را نادیده بگیرد، سلامتی جامعه را به خطر بیاندازد و بر ازدیاد “اعتیاد” در جامعه کمک نماید.
? سه گام مجلس در دو دهه گذشته علیه ورزش عبارتند از : “ماده ۵ قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم مقررات مالی دولت ۲” که به ماده ۸۸ یعنی واگذاری و مزایده سالن ها و اماکن ورزشی مشهور است، “تبصره ۲ ماده ۹۴ قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی” که کمک به ورزش حرفه‌ای و باشگاه ها را ممنوع نموده و گام سوم “اخذ ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده” از کسانی است که در کشور ورزش می کنند. این قانون که از ورزش جوانان، از آب درمانی بیماران، از استعدادیابی ورزشکاران در اماکن ورزشی، از یادگیری نوجوانان در رشته های مختلف ورزشی و در یک کلام از “سلامت” مردم ۹ درصد مالیات اخذ می کند از شرم آور ترین، خفت بار ترین و … قوانینی است که در جهان تاکنون بوسیله یک پارلمان تصویب شده و البته به ظاهر حذف شده اما تاکنون ابلاغ و اجرایی نشده است.
? به کدام دلیل درشرایط اقتصادی امروز کشور، مجلس کمک به ورزش حرفه ای را ممنوع اعلام نموده در حالیکه باشگاه های ورزشی توان و رمق پرداخت هزینه های سرسام آور را ندارند. مجلس چه چیزی به ورزش داده که پس از هر ناکامی در عرصه های بین المللی که جزو طبیعت ورزش است فریاد وامصیبت سر می دهد، کمیته بررسی عوامل شکست تشکیل میدهد، وزیر و روسای فدراسیون ها را به مجلس فرا می خواند و کمیسیون اصل ۹۰ که تنها زورش به ورزش می رسد را فعال می کند. آقایان نمایندگان محترم مجلس لطفا پاسخ دهید که چه چیزی به ورزش داده اید که از آن انتظار معجزه دارید؟ شما در پیروزی و مدال آوری ورزش در المپیک ها و بازیهای آسیایی و مسابقات جهانی در خارج از کشور عکس های یادگاری می گیرید و در هر رخداد ورزشی در دنیا حداقل ۸ نماینده مجلس را اعزام می کنید که با پول بیت المال به آنجا میروند اگر ورزش موفق شد ژست و افتخارش و عکس های یادگاریش از آن شماست و در صورت شکست و ناکامی مسئولیت پذیر نیستید و به نکوهش ورزش و ورزشکار رو آورده و در حالیکه هنوز چمدان‌های هدایای خریداری شده را همکاران اعزامی شما باز نکرده اند، برای تنبیه وزیر، رئیس فدراسیون و ورزشکاران بیانیه صادر می کنید.
? البته مجلس به ظاهر خدمتی هم به ورزش کرده است که آن ۲۷ صدم ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده را برای کمک به ورزش اختصاص داده است، در حقیقت از ورزشکار ۹ درصد ارزش افزوده می گیرد و به ورزش ۲۷صدم ۹ درصد کمک میکند، یعنی از جیب سمت راست ورزشکار بر میدارد و به جیب سمت چپش می ریزد.
? اگر این مجلس می خواهد به ورزش کمک کند باید ماده ۸۸ را باطل نماید تا استعدادهای جوانان خصوصا خانواده‌های بی‌بضاعت شکوفا شود و ورزش قهرمانی و همگانی بر روی ریل پیشرفت و ترقی قرار گیرد.
اگر این مجلس می خواهد به ورزش کمک کند باید تبصره ۲ ماده ۹۴ قانون برنامه ششم را لغو نماید تا ورزش رمق از دست رفته اش را بازیابد و استادیوم ها شاهد پویایی ورزشی و جامعه ناظر شکوفایی و نشاط جوانان گردد.
طبق اعلام دفتر سلامت وزارت بهداشت حدود ۲۰ درصد افراد این جامعه دچار بیماری های روحی و روانی اند و مجلس اگر می خواهد این معضل اجتماعی را حل کند باید به ورزش اهمیت داده و از تصویب قوانین ضد ورزشی خودداری نماید.
? در پایان؛ از مجلس انتظار می رود که به مرثیه و آه و ناله جوانانی گوش فرا دهد که جائی برای ورزش کردن ندارند و باید طبق ماده ۸۸ در این اوضاع نابسامان اقتصادی پول هنگفت پرداخت کنند تا ورزش کنند.
به سقوط ورزش باشگاهی توجه شود که کمر باشگاه ها از گرانی و تورم خمیده شده و تبصره ۲ ماده ۹۴، ورزش پرنشاط باشگاهی را نابود کرده است.
به جوانان بیاندیشید که اصل سوم قانون اساسی ورزش را برای آنان رایگان در نظر گرفته است، آنجا که صراحتاً گفته است: (دولت‏ جمهوری اسلامی‏ ایران‏ موظف‏ است، آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه در تمام سطوح و تسهیل و تعمیم آموزش عالی را فراهم کند)، ولی مجلس در بیش از دو دهه اخیر با تصویب قوانین متعدد و با گران کردن ورزش این راه را بر آنان محدود و مسدود کرده، امری که ورزش را با چالش جدی مواجه نموده است.
نگارنده از همین حالا به تمام مردم اعلام می نماید که ادامه طرح ها و لوایح ضدورزشی مجلس، مسئولیت شکست ها و ناکامی ها از جمله ناکامی در المپیک توکیو را متوجه این نهاد می کند.
چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست / سخن شناس نه‌ ای جان من خطا این جاست

نویسنده : علی افتخاری -کارشناس ورزش

در facebook به اشتراک بگذارید
در twitter به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در print به اشتراک بگذارید

لینک کوتاه خبر:

https://bazbarankhabar.ir/?p=14474

نظر خود را وارد کنید

آدرس ایمیل شما در دسترس عموم قرار نمیگیرد.

  • پربازدیدترین ها
  • داغ ترین ها

پربحث ترین ها

پیشنهادی: