ترویج فرهنگ مطالعه، سرمایهای ارزشمند برای آینده شهرستان استاجرای عملیات لایروبی ۵۰۰ هکتار از آب بندانهای گیلان در سال جارینان سفید بلای چاقی و ناباروری استاعتراف به کلاهبرداری ۱۲ هزار میلیارد تومانینمایش «به توان من» در رشت به روی صحنه می رودطرح مسئله کاهش تراز آب خزر در دستور کار اجلاس استانداران کشورهای ساحلیدر محور چوکام–خواچکین ۳ جوان جان باختندپاکسازی کامل رودخانههای رشت نیازمند ۳۰ همت اعتبار است۶ عنوان کتاب با موضوع دفاع مقدس در رشت رونمایی می شودپلمب یک رستوران در رودبار به دلیل عدم رعایت ضوابط بهداشتی، نگهداری غیرمجاز و نامناسب مواد غذایی!
باز باران خبر/ عبارت «صحنههای اتاق خوابی در خیابان» بهخودیخود مبهم است و میتواند معانی مختلفی داشته باشد.
۱- هنر مفهومی یا چیدمان شهری: هنرمندان معاصر گاهی صحنههای خصوصی مانند اتاق خواب را در فضاهای عمومی بازسازی میکنند تا مرز بین حریم خصوصی و عمومی را به چالش بکشند. این نوع آثار معمولاً پیامهایی درباره بیخانمانی، مصرفگرایی یا فروپاشی مرزهای اجتماعی دارند. البته نمونههایی از این آثار در شهرهایی مانند نیویورک، برلین یا تهران دیده شدهاند.
۲- نقد اجتماعی یا مستندسازی وضعیت بیخانمانها: در برخی گزارشهای اجتماعی یا مستندها از عنوانهایی مانند «اتاق خواب در خیابان» برای توصیف وضعیت بیخانمانها استفاده میشود.
این عنوان میتواند به زندگی شبانه افراد بیخانمان اشاره داشته باشد که در پیادهروها، زیر پلها یا در پناهگاههای موقت میخوابند.
۳- طراحی یا بازنمایی بصری (مثلاً در معماری یا گرافیک): برخی طراحان داخلی یا معماران برای نمایش خلاقانه آثار خود، صحنههای اتاق خواب را در فضاهای غیرمعمول مانند خیابان بازسازی میکنند. این کار میتواند بخشی از تبلیغات، پروژههای دانشجویی یا نمایشگاههای معماری باشد.
۴- عکاسی خیابانی با مضمون تضادها: عکاسان خیابانی گاهی از صحنههایی عکس میگیرند که در آنها وسایل اتاق خواب (تخت، پتو، بالش) در خیابان رها شدهاند؛ این تصاویر میتوانند نماد مهاجرت، فقر، یا ترک خانه بوده و بار احساسی داشته باشند.
پوشش و رفتار خصوصی در فضای عمومی خیابان یکی از نمودهای تغییرات فرهنگی و اجتماعی در جوامع است که میتواند پیامدهای اخلاقی، حقوقی و روانی داشته باشد. این پدیده معمولاً به انتقال سبک زندگی خصوصی به عرصه عمومی اشاره دارد.
پدیده انتقال پوشش و رفتارهای مختص فضای خصوصی به خیابان یکی از چالشهای نوپدید در جوامع اسلامی بعد جهانی شدن است.
۵- انتقال خلوت به عرصه عمومی: در گذشته خلوت و حریم خصوصی شامل رفتارها، پوششها و تعاملاتی بود که در خانه یا محیطهای بسته انجام میشد. متاسفانه امروزه برخی افراد این رفتارها را به خیابان و فضای عمومی منتقل میکنند؛ مانند پوشش خواب، رفتارهای صمیمی و…
۶- لباسهای خانگی درخیابان: استفاده از لباسهای راحتی، پیژامه، یا لباس خواب در خیابان بهویژه در برخی جوامع غربی به عنوان نوعی «آزادی فردی» یا «مد خیابانی» دیده میشود. در جوامع اسلامی این نوع پوشش با هنجارهای اجتماعی و اخلاقی و دینی در تضاد و واکنشهای انتقادی یا قانونی را بدنبال دارد.
همچنین از منظر فقهی پوشش در فضای عمومی تابع احکام حجاب، ستر عورت و حفظ کرامت انسانی است.
۷- رفتارهای خصوصی در خیابان:
رفتارهایی مانند در آغوش گرفتن، خوابیدن در پیادهرو یا تعاملات عاطفی شدید در خیابان به عنوان تجاوز به حریم عمومی تلقی میگردد.
در برخی موارد این رفتارها ناشی از بیخانمانی و اختلالات روانی هستند.
ضمن اینکه از منظر اخلاقی باید میان آزادی فردی و احترام به فضای جمعی تعادل برقرار شود.
۸- پیامدهای اجتماعی و حقوقی: در برخی کشورها پوشش یا رفتار نامتعارف در خیابان ممکن است جرم تلقی شود یا با جریمه همراه باشد.
در کشور ما طبق قانون مجازات اسلامی ظاهر شدن با پوشش خلاف عرف یا شرع در معابر عمومی مشمول برخورد قانونی می باشد و از منظر اجتماعی این رفتارها احساس ناامنی، بینظمی یا بیاحترامی به فرهنگ عمومی ایجاد می کند.
در فقه اسلامی هم تمایز میان خلوت و جلوت نه تنها عرفی نیست بلکه شرعی است. پوشش و رفتار انسان در فضای عمومی تابع ضوابطی است که هدف آن حفظ عفاف، امنیت اخلاقی و کرامت انسانی می باشد. با گسترش سبکهای زندگی فردگرایانه شاهد ظهور رفتارهایی هستیم که عرفاً و شرعاً مختص فضای خصوصی هستند، اما متاسفانه در خیابان ظهور و بروز مییابند.
حجت الاسلام رحمت الله سهرابی
کارشناس ارشد مترجمی زبان انگلیسی و استاد تمام حوزه علمیه گیلان
دیدگاهتان را بنویسید