چهارشنبه / ۱۴ آذر / ۱۴۰۳
×
افزایش سهم رشت از محل اعتبارات ملی
رئیس شورای شهر رشت تاکید کرد؛

افزایش سهم رشت از محل اعتبارات ملی

باز باران خبر/ در سال های گذشته شاهد بی انگیزه شدن بسیاری از قهرمانان و مربیان ورزشی و پس رفت بسیاری از رشته های ورزشی در شهرهای گیلان بوده ایم که شاید یکی از مهمترین دلایل آن بی توجهی مسئولین هیات های ورزشی استان به رشته های مختلف ورزشی باشد.هیات ها تشکیلاتی هستند که به […]

دلایل عقب ماندگی ورزش در برخی رشته ها!
  • کد نوشته: 21451
  • سه شنبه ۱۳ مهر ۱۴۰۰
  • 155 بازدید
  • بدون دیدگاه
  • برچسب ها

    باز باران خبر/ در سال های گذشته شاهد بی انگیزه شدن بسیاری از قهرمانان و مربیان ورزشی و پس رفت بسیاری از رشته های ورزشی در شهرهای گیلان بوده ایم که شاید یکی از مهمترین دلایل آن بی توجهی مسئولین هیات های ورزشی استان به رشته های مختلف ورزشی باشد.
    هیات ها تشکیلاتی هستند که به منظور فراهم نمودن زمینه مساعد در جهت گسترش رشته ورزشی مربوطه و ایجاد انگیزه و نیز جذب آحاد مردم به امر ورزش و کشف استعداد ها و بالا بردن سطح مهارت های ورزشی بر اساس اصول و مبانی پیش بینی شده در اهداف فدراسیون و سازمان وزارت ورزش وجوانان ایجاد گردیده است.
    در این مقال مسئله مهمی که باید به آن بپردازیم این است که بسیاری از مسئولین هیات های ورزشی و اعضاء آن با شرح وظایف و نحوه عملکرد آن آشنایی ندارند و عملا هیچ کار مثبتی انجام نمی دهند، عده ای نیز به دنبال رسیدن به اهداف سیاسی و موقعیت اجتماعی خود بوده و در عمل تخصصی در این زمینه ندارند و متاسفانه به هیچ قیمتی هم حاضر به کناره گیری نیستند! با توجه به اینکه این مشکلات بارها در جلسات مختلف با مسئولین مربوطه مطرح گردیده ولی متاسفانه تا امروز بصورت جدی به این‌ مسئله رسیدگی نشده است. وجود افرادی که هیچ گونه تخصصی در مدیریت هیات های ورزشی و شرح وظایف آن ندارند بجز دلسرد شدن ورزشکاران ، مربیان و قهرمانان ورزشی هیچ پیامدی دیگری برای ورزش نخواهد داشت!
    بر این اساس اگر اندکی به عملکرد بعضی از هیات های ورزشی نگاه کنیم می بینیم که بسیار از آنها حتی در طول یک سال کاری طبق چارت سازمانی و وظایف محوله ، هیچ عملکردی ندارند و از انجام کوچکترین وظایف خود نیز دریغ می کنند.
    رئیس یک هیات ورزشی بالا ترین مقام اجرایی رشته ورزشی مربوطه در استان و یا شهرستان می باشد؛ اگر او نسبت به رشته ورزشی خود بی تفاوت باشد چه اتفاقی برای آن رشته ورزشی خواهد افتاد؟!
    حال سوال اینجاست که چه تعداد از هیات های ورزشی در گسترش رشته تخصصی خود از مربیان ورزشی بهترین استفاده را در کشف و جذب و پرورش استعداد ها نمودند؟!
    هیات ها چقدر در برگزاری کلاس های آموزشی و توجیهی در رده های سنی مختلف تلاش نمودند؟!
    آیا تا بحال با رعایت قوانین و مقرارت ورزش و جوانان موفق شدند مسابقاتی در سطح شهرستان برگزار نمایند؟!
    آیا از ورزشکاران و مربیان خود در اعزام به مسابقات حمایت می‌کنند؟!
    آیا از مقرارت و آیین نامه های ابلاغ شده اطلاعی دارند؟
    چقدر در اعزام مربیان و داوران در کلاس های ارتقاء مربیگری و داوری حمایت نموده اند؟!
    آیا برای جذب اسپانسر در ارتقاء رشته ورزشی خود هیچ اقدامی کرده اند؟!
    آیا تا بحال تقویم ورزشی سالیانه خود را تنظیم نموده اند!؟
    آیا کمیته های ورزشی آنها در حال فعالیت می باشند!؟
    آیا به مربیان و ورزشکاران رشته خود کمک های مالی و فنی می کنند!؟ و…
    …اگر کمی انصاف داشته باشیم می بینیم عملکرد بسیاری از هیات ها حتی یکی از موارد بالا نبوده! پس چه اصراری وجود دارد تا همچنان در راس هیات های ورزشی باقی بمانند؟!
    مسئولین مربوطه چرا دست به کار نمی شوند؟ چرا از افراد لایق و متخصص استفاده نمی کنند؟
    مسئله دیگر خصوصی سازی امکانات ورزشی دولتی و به مزایده رفتن سالن ها و امکان ورزشی در سال‌های گذشته می باشد که ضربه سنگینی بر پیکر ورزش وارد نموده و هزینه ورزش کردن را برای مربیان و قهرمانان و ورزشکاران گران نموده است؛ افراد برای گرفتن این اماکن به شدت با یکدیگر به رقابت می پردازند و با قیمت های بسیار بالا برنده مزایده ها می شوند که همین امر باعث افزایش قیمت اماکن ورزشی شده و متاسفانه کار به جایی رسیده که افراد برنده در مزایده تمام تلاششان را برای کسب درآمد بیشتر انجام می دهند.
    از نظر حقیر در حال حاضر خطر بزرگی که جامعه را تهدید می کند کمبود امکانات ورزشی و هزینه های بالای آن و وجود افراد نالایق در راس هیات های ورزشی است که این موضوع باعث خواهد شد جوانان بجای حضور در باشگاه های ورزشی، وقت خود را در اماکن دیگری تلف کنند! با وجود آمار بالای بیکاری جوانان و همچنین بلای خانمان سوز اعتیاد بهتر است مسئولین در این زمینه اقدامات موثری انجام دهند تا انشاءالله شاهد مشکلات بزرگتر در جامعه نباشیم.

    نوشته های مشابه
    ضرر ندارد گاهی خجالت بکشید!
    یادداشت/مجیدمصطفوی

    ضرر ندارد گاهی خجالت بکشید!

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *