جوان و تشویق

یکی از راههای تشویق افراد به کار و تلاش بهتر، دادن جایزه است. جایزه، به منزله ارج نهادن جامعه به فرد است. با این که جوایز خود به خود در دل خویش تشویقی دارند، ولی در عمل محدودیت هایی نیز برای گیرنده جایزه، ایجاد می کنند.
پس از دریافت جایزه برای این که ثابت کنید قابلیت دریافت آن را داشته اید، صرف نظر از خود جایزه و اعتبار حاصله، چاره ای جز این که با جدیت بیشتری کار کنید، ندارید.
– نتایج بهتر
با توجه به تجربه شخصی، معتقدم اعطای جوایز نتایج بهتری دارد، چون افراد را به اهداف والاتری هدایت می کند. متأسفانه ایرانی ها در تشویق، تمجید و اعطای جایزه، چندان سخاوتمند نیستند. در حالی که چنین حالتی در کشورهای غربی، بسیار بیشتر است. آنان فضای تشویق را به شکل بهتری در کشورهای خود بوجود آورده اند و یکی از دلایل فرار مغزها به سوی آنان، همین مسئله تشویق است.
– انگیزه جدید
افراد معمولا از کسب جوایز کوچک خرسند می شوند و طبیعی است که از شنیدن تمجید و تعریف هم لذت می برند. به خاطر افتخاری که کسب جوایز به ارمغان می آورد، فرد پس از دریافت جایزه، انگیزه جدیدی برای تلاش و کوشش بیشتر به وی دست می دهد.
– تغییر مسیر زندگی
شما می توانید با اعطای جایزه، مسیر کلی زندگی شخصی و اجتماعی انسانی را تغییر دهید. مخصوصا به منظور پیشبرد آموزش و پرورش در جامعه، باید بیش از همه به مربیان مهد کودک ها، معلمان پیش دبستانی و مدارس ابتدایی، دبیران مقطع متوسطه، اساتید دانشگاه ها و حوزه های علمیه، جایزه داد.
– زندگی والاتر
احساس می کنم که باید جوایز بسیاری به افراد شایسته و صالح، تقدیم کرد. زیرا لازم است مردم به ارزش کسب جوایز، واقف شوند. افتخار و شهرتی که که ارج نهادن جامعه، نصیب شخص می کند، او را وادار می کند برای زندگی والاتری کوشش نماید.

سید عبدالباقی اسحاقی