جایگاه حقوقدانان در ورزش

  باز باران خبر/ امروزه فوتبال تبدیل به موضوع جهانی با ابعاد تجاری وسیع شده و بعنوان یکی از چند صنعت برتر جهان با سرعت هر چه تمامتر در حال توسعه و پیشرفت است.

فوتبال ورزشی‌ کاملا خارجی است که هیچ نکته‌ای توسط ایرانی‌ها به آن اضافه نشده است. شاید ورزش هایی باشند که مختص ایرانی‌هاست ولی در ورزش فوتبال هیچ مبحث و موضوعی نمی‌توان مشاهده کرد که توسط یک ایرانی ارایه شده باشد؛ بنابراین باید تمام قواعد و اصول این ورزش را از خارجی‌ها یاد بگیریم و اجرا کنیم. 

یکی از معضلات و مشکلات ورزش و مدیران ورزش کشور عدم استفاده از افراد حقوقدان است و البته از نگاهی دیگر هم باید گفت که شاید خود حقوقدانان بنا به دلایلی به حضور در عرصه فوتبال تمایل ندارند. در سال‌های گذشته هیچ اقدامی در راستای ترویج و آموزش قوانین و مقررات فوتبال در ایران که میتوان بعنوان زیرساخت به آن توجه کرد، انجام نشده و همانطور که می‌بینیم این روزها باشگاه‌های فوتبال، مربیان و بازیکنان، دست به گریبان مشکلات فراوانی هستند که همگی ناشی از عدم آگاهی به قوانین است.

مسئولان رده بالای فوتبال جهان متعجب‌ هستند که چگونه تیم ملی فوتبال ایران بعنوان یکی از تیم های راه یافته به جام جهانی، هنوز زیرساخت‌های لازم برای فوتبال را ندارد اما یکی از تیم های حاضر درجام جهانی است که در پاسخ باید گفت، شاید دلیل آن وجود استعدادهایی فراوان در فوتبال ایران است که بر عدم وجود زیرساخت‌ها تاثیر گذاشته و توانسته‌ تا حدودی به موفقیت‌هایی دست یافته و این خلاء ها را پوشش دهد؛ با اینحال این امتیاز کافی نیست و روزی  قطعا یقه فوتبال ایران را خواهد گرفت!

اما مخلص کلام باید گفت که مشکل اساسی ورزش ایران در رأس هرم مدیریت آن است؛ زیرا ورزش در ایران به عنوان یک دیپلماسی شناخته نمی‌شود و عدم آشنایی به مقررات و حقوق ورزشی و از جهتی سرعت تغییر قوانین باعث شده در فوتبال ما یکی پس از دیگری دچار مشکلات عدیده حقوقی شوند که نمونه عینی و بارز آن قرارداد “مارک ویلموتس” سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران است.    

 فرهاد خراسانی