باز باران خبر/ طبیعتا انتخاب استانداران یکی از مهمترین اقدامات دولت در تبیین خط مشی سیاسی و اجرایی خود به شمار می رود، زیرا مجری برنامه های کلان دولت در کلیه سطوح جامعه شخص استاندار است اما آنچه در این بین حائز اهمیت بوده و می تواند نقش موثری در پیشبرد اهداف دولت داشته باشد، انتخاب استاندارانی از جنس دولت است.
بعد از هشت سال بی تدبیریِ دولتی که رئیس آن با وقاحت تمام اعلام می کند، آب خوردن هم به برجام ربط دارد! و با اینکه امنیتی ترین دولت در طول تاریخ بعد از انقلاب محسوب می شد، بحرانی ترین شرایط امنیتی را به واسطه بی تدبیری خود برای مملکت رقم زد، حالا با دولتی مواجه هستیم که در بین مردم حضور دارد تا از نزدیک شاهد مشکلات آنان باشد، با سفرهای استانی و بازدید های ناگهانی و …، حال آنکه بالاترین مقام دولت قبل به بهانه ویروس کرونا، حتی از حاضر شدن در بین نمایندگان مجلس نیز حذر می کرد.
هر چند بسیاری از رسانهها و جریانات سیاسی در صدد کم رنگ جلوه دادن، این تغییرات اساسی در رویکرد دولت هستند، اما در حقیقت مهمترین رکن دولت مردمی در همین مسأله نهفته است و قطعا نباید به سادگی از کنار آن گذر کرد؛ در واقع ملاک گزینش کارگزاران دولت جدید به ویژه استانداران باید همین مولفه مردمی بودن باشد.
باید پذیرفت که در دولت جدید، دوران مدیران ناکارآمد به سر آمده و البته تغییرات باید سرعت گیرد و مدیرانی که در شرایط بحرانی نه تنها در حوزه ماموریت خود حضور نداشتند، بلکه به دلیل ناتوانی عامل تشدید بحران بودند.
از ابتدا مطالبه عمومی از دولت جدید این بود که استانداران و مدیران میانی و حتی پائینی نیز باید همچون آقای رئیسی، مردمی بوده و در بین مردم حضور یابند، نه اینکه مانند گذشته خود را تافته جدا بافته بدانند و روز به روز بر مشکلات جامعه بیفزایند و ۸ سال روی قمار برجام، همگان را فریب دادند و خود نیز فریب خوردند.
متاسفانه این روزها شاهد آن هستیم که با واژه پوپولیست انگ زده می شود؛ اگر منظور از پوپولیسم، مردمباوری و توجه به خواستهای اساسی مردم و نزدیکی مردم و مسئولین و حضور آنها در متن زندگی و آشنایی با مشکلات آنها از نزدیک و توجه و اهتمام به حل این مشکلات باشد، پوپولیسم معنای بدی ندارد و چنین اموری هر چند با عنوان پوپولیسم، اموری پسندیده و شایسته است که به نظر می رسد در جمهوری اسلامی ایران اینچنین باشد اما تعاریف غربی ها از پوپولیسم متفاوت است.
از طرفی اگر لیبرالها و غربگرایان و رسانه های معاند، وقتی از یک نظام یا مدیری به دلیل حضور مردمی خوششان نیاید این انگ را به کار میبرند. آنها میخواهند بگویند هر نوع گرایش مردم به سمت رهبران انقلابی و حمایت مردم از آنها و همنوایی رهبران با آنها، نشان دهنده عوام فریبی است و این را تحت عنوان پوپولیسم مطرح میکنند. البته می توان گفت ذات لیبرالیسم با انقلاب مغایرت دارد و نمیتواند اندیشه انقلابی را بپذیرد که به این جهت هر حرکت مردمی و انقلابی از مدیران جهادی را به عنوان مردم فریبی و عوام فریبی تخطئه میکنند.
با روی کار آمدن دولتی مردمی، فسادستیز، مقتدر و حامی محرومان، وقت آن رسیده که قدری طعم خوش خدمت را از کارگزاران دولتی بچشند. درست است دولت با مشکلات زیادی که از قبل به جا مانده دست و پنجه نرم می کند اما با تلاش های فراوان سعی در کنترل آن دارد و این گرانی ها گاهی به دلایل تاثیرات جهانی و بین المللی دیده می شود.
شاید در ابتدا تقاضای انتصاب استانداری بومی، کارآزموده، مردمی و انقلابی که بتواند پاسخگوی مطالبات بحق مردم این استان گیلان باشد، خواسته ای کاملا منطقی و قابل قبول بوده اما در ادامه، بررسی مشکلات و چشیدن طعم مشکلات مردم و اقشار و کنار مردم بودن و رسیدگی مشکلات اصناف و یک مدیر جهادی بودن و انتصاب مدیران و معاونان و مدیرکل های دلسوز و مرتبط و دوری از اطرافیان غیر خردمند، جز مطالبه گری های فعلی می باشد.
پیوند ناگسستنی مردم و مسئولان در کشورمان به این سبب که ماهیت انقلاب اسلامی ایران یک انقلاب مردمی بوده باعث شده تفاسیر روابط بین مردم و مسئولان از سوی غربگرایان و هوچی گران و حتی افراد به ظاهر انقلابیه تشنه قدرت در قالب تعریف رفتار پوپولیستی آن هم به عنوان یک اقدام منفی تلقی شود؛ در حالی که رابطه بین مردم با مسئولین باید به شکل رابطه امام و امت و خدمتگزار و تعابیر از این قبیل باشد.
بنابراین می توان نتیجه گرفت که صرف حضور یک مدیر انقلابی یا جریانی انقلابی در فعالیت های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را نمی توان به عنوان پوپولیسم گرایی تعبیر کرد. اما اگر رفتارهایی با عنوان پوپولیستی صرفا نمایشی باشد، چیزی که در رفتارهای انتخاباتی بعضی کاندیداها مشاهده می شود، قدر مسلم می توان گفت یک رفتار پوپولیستی است ولی اگر نشأت گرفته از ماهیت نظام و مردمی بودن حکومت باشد امری پسندیده و مطلوب است و اگر این حضور در کنار مردم برای حل مشکلات باشد بسیار پسندیده و قابل ستایش می باشد و از استاندار گیلان نیز تداوم این مدیریت جهادی و مردمی مورد انتظار است.
صابر صلاح کار- پژوهشگر مسائل سیاسی و ژئوپلیتیک