اداره یک کشور با توجه به مشکلات متنوعی که بر سر راه آن قرار دارد، هنری فاخر و با ارزش است و این هنر زمانی خود را به طور کامل به نمایش می گذارد که هزینه های اداره مملکت در حدی نگاه داشته شود که به اقشار متوسط، ضعیف و آسیب پذیر جامعه بیش از این فشار نیاید و آنان را به سوی نارضایتی و اعتراض سوق ندهد؛ زیرا این گروه ها صاحبان اصلی انقلاب بوده و در کلیه مراحل سخت و سرنوشت ساز ۴۵ سال گذشته پای نظام ایستاده و باز هم می ایستند.
■ دشمن زمان شناس
مسئولین محترم کشور باید همیشه یادشان باشد که استکبار جهانی به شکل پیوسته و همه جانبه در کمین نظام اسلامی نشسته و از هر فرصتی برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی با سرعت، دقت و ذکاوت بهره می برد و به هیچ عنوان زمان را از دست نمی دهد.
■ قدرت رسانه
دشمنان با استفاده از قدرت رسانه ای خویش ـ شبکه های اجتماعی، مطبوعات داخلی وابسته، جاسوسان زبده در سطوح گوناگون و مقامات سیاسی دلبسته غرب، اندیشمندان وابسته به خودشان و تربیت یافتگان دانشگاه های آن سوی مرزها ـ در مسیر رسیدن به اهداف شان و تضعیف روحیه مدیران ارشد کشور کوتاهی نمی کنند.
صمن اینکه غربی ها بارها نشان داده اند که استاد مسلّم بهره گیری از کوچکترین فرصت ها هستند و تا جمهوری اسلامی ایران را به سرنوشت سوریه دچار نکنند، خواب راحتی نخواهند داشت.
■ دقت در حرف زدن
بنابراین در این شرایط بسیار حساس و دشوار کوچکترین غفلت و ساده انگاری در حرف زدن ـ هنگام سخنرانی های عمومی، مصاحبه با خبرنگاران و خبرگزاری ها، تصمیم گیری های کلان، اجرای قوانین مصوب و حتی عدم دقت در ملاقات با سیاستمداران خارجی در کنفرانس های بین المللی و… ـ زیان های جبران ناپذیر و بدنامی در تاریخ را برایشان به همراه خواهد داشت، همچنان که این لکه ننگ، برای افرادی مانند میرزا آقاخان نوری، میرزا حسن خان وثوق الدوله، سید ضیاء الدین طباطبایی، رضاخان میرپنج، محمدعلی فروغی، محمدرضا پهلوی، سیدحسن تقی زاده، امیرعباس هویدا و… رقم خورده و هرگز پاک نخواهد شد.
■ مدیریت با هزینه گران
اداره کردن کشور با هزینه های بالا و گران، انداختن تقصیرها و کاستی ها به گردن این و آن، بهانه جویی های مختلف در هر زمینه، پرداختن به مسایل غیراساسی و غیرلازم و اصرار بر استفاده از نسخه های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول و مسایلی از این دست، نه تنها هنر نیست بلکه عین بی هنری و ضعف مدیریت است که در پیشگاه الهی نیز هیچ عذری برای فردی که در انجام وظایف حکومتی اش کوتاهی کرده، باقی نمی گذارد.
■ کارشناسان ؟!
رییس جمهور عزیز ما در زمان تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری مدام بر این نکته تأکید داشت که باید از کارشناسان عرصه های مختلف بهره برد و با استفاده از دانش و تجربیات آنان به پیش رفت. این سخن، کلام درست و پسندیده ای بود ولی اگر کارشناسان مورد نظر ایشان دارای اندیشه عمیق و کاردانی مناسب نباشند و فقط اسم کارشناس را یدک بکشند ـ چنانکه الان وضعیت به همین منوال است ـ آنگاه چه باید کرد؟
■ نگرانی دائمی
خاموشی ها برق یکی از نقاط ضعف حکمرانی بود که نشان داد ما با کمبود کارشناس واقعی مواجه هستیم و به دلیل آن که در وقت ذخیره سوخت برای نیروگاهها از چند ماه پیش مسئولین مربوطه گویا خوابیده بودند و به وقت نیاز و اضطرار غش و ضعف داشتند و با اعلام ناتوانی ثابت کردند که باید از الان نگران قطعی برق در فصل تابستان باشیم؛ هرچند که همین حالا در آغاز زمستان هستیم و معلوم نیست در باره قطعی گاز در ماههای دی، بهمن و اسفند در مناطق مرزی، سخت گذر و دور از دسترس چه اتفاقی خواهد افتاد؟
■ دلار و گرانی
نقطه ضعف دیگر افزایش قیمت دلار است که گرانی را به کلیه سطوح تولید، صنعت و بازار، حامل های انرژی و تأمین نیازهای اساسی مردم سرایت می دهد و حل آن نیازمند برخورداری از کارشناسان واقعی و زبده ای است که بتوانند کشور را از این بحران ها که طبیعتاً در هر مملکتی با شدت و ضعف وجود دارند به سلامت عبور دهند و به مقصد برسانند.
■ توجیه نادرست
البته شاید برخی نیز در مقام دفاع بگویند که رییس جمهور محترم در زمان تبلیغات انتخاباتی هیچ قولی به مردم نداده و مردم نیز به کسی رای داده اند که با چشم خود دیدند و شنیدند که هیچ برنامه ای ندارد و فقط یک سری حرف های کلیشه ای و تکراری را بر زبان می آورد. پس الان هم حق نق زدن یا اعتراض به وی و دولتش را ندارند!
به هر صورت اداره فعلی کشور با بهای گران و القای عدم اطمینان به آینده و گره زدن سرنوشت کشور به مذاکرات برجام و “اف ای تی اف” دارد به پیش می رود ولی معلوم نیست که چند ماه دیگر چه اتفاقی می افتد؟
■ مدیریت شانسی
این نوع مدیریت شانسی، تصادفی و خالی از آینده نگری و بدون برنامه ریزی مشخص و هدفدار ـ که خود به خود ابتکار عمل را به دست بد خواهان می دهد ـ اصلا شایسته ملت بزرگ ایران نیست، به ویژه که ما به طور منظم زیر ذره بین دشمنان گوناگون جهانی و منطقه ای قرار داریم و هرگز نباید به آنان اجازه هرگونه نفوذ، شیطنت، تمسخر، تهدید و سوء استفاده را بدهیم.
دیدگاهتان را بنویسید