دوستان شرح پریشانی من گوش کنید

زیدری نسوی منشی سلطان جلال الدین خوارزمشاه کتابی دارد به نام نفثه المصدور، این کتاب شرح تاریخی حمله مغولان و شکست خوارزمشاهیان با غلیان احساسات شخصی دردآلود و حزن انگیز نسوی همراه است که به شرح مصائب بی شمار ایران، ایرانی و درباریان مغلوب سلسله خوارزمشاهی می‌پردازد.

اینک اما، دردنامه ما شهروندان رشتی نیز کمتر از نفثه المصدور نسوی نیست. دلمان را خوش کرده ایم که مثلاً شورای شهر داریم، چرا که در آن نماینده مجلس ایران، مجری برنامه کودک، تالار دار، معلم، مهندس و … حضور دارند با رای بیش از بیست و چند هزاری در انبانشان، ذخیره آخرت قربه الی الله!
لیکن قصه حزن انگیز درختان و جوی های دلمرده و کرونا زده شهر رشت، انگار پایانی ندارد. پرندگان در شاخسار درختان محجوب و محبوب شهر از هم می‌پرسند:
بالاخره دعوای زرگری و یا اصلی شورا نشینان و شهرداران و این شهردار، در این شهر زیبا و دوست داشتنی تمامی ندارد؟
بیچاره مردم تا می‌روند نام شهردار را هجی کنان در ذهن مبارکشان به خاطر بسپارند، دچار تردید می شوند که آیا او بر صندلی شهرداری ماندگار خواهد شد یا نه؟
حفظ کردن نام شهردار ارزش دارد یا خیر؟ بیش از بیست شهردار و سرپرست شهرداری، ماحصل درگیری‌های عبث و بی‌نتیجه ای است که مهمترین نتیجه آن البته کاهش خدمات شهری به مردم شریف شهرمان است.
دل من نیز بسان دل رودخانه های خسته شهرمان گرفته است، کاش عطری و یا ادکلنی یافت می‌شد تا می توانستم به رودخانه های شهر هدیه کنم تا این همه از بوی مشمئز کننده و تعفن خود- به ویژه در این مرداد- شرمسار انسان‌ها، که نه، آبزیان نشوند!
نمی دانم روح مردمان عزیز شهرمان نیز مانند روح روزهای غم انگیز پاییزی، دچار اندوه و ماتم هست؟ و می شود، آن هنگام که می‌شنوند به ازای برخی از خدمات و یا قطع برخی از امتیازات از سوی شهردار و تیم پر فروغش! و آرای موافقان و مخالفان طرح مسئول یا استیضاح جناب شهردار تغییر می یابد؟
اگر چنین نیست و شهردارمان آدم قابلی است بگذارید بماند و کار کند اگر تشخیص دادید ناتوان است، رخصت دهید تا هر چه زودتر عطای شهرداری را به لقایش ببخشد و بگذارد و برود:
به یاد این جمله وین والتر دایر افتادم که: برای بررسی و سنجش میزان هویت و معرفت افراد، به رأی آنان نظر بیندازید.
” آری” این دوستان محترم شورا نشین، محصول آرای من و تو شهروند عزیزی است که با هدف ارتقای اجتماعی، فرهنگی، رفاهی، هنری و غیره پای صندوق‌های رای رفتیم، حالا که شورا نشینان، در آخرین سال حضور و خدمت مقدس خود هستند، به آنها اعلام می‌کنیم ما هم حرف‌های زیادی برای گفتن داریم که پای صندوق‌ها، در خرداد ۱۴۰۰، به شما ۱۱ نفر خواهیم زد، حرفی از جنس اعتراض و نفی.
شرح این آتش جانسوز نگفتن تا کی؟
سوختم سوختم این راز نهفتن تا کی؟

علیرضا مددی مژدهی – پژوهشگر و فعال اجتماعی

در facebook به اشتراک بگذارید
در twitter به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در print به اشتراک بگذارید

لینک کوتاه خبر:

https://bazbarankhabar.ir/?p=11628

نظر خود را وارد کنید

آدرس ایمیل شما در دسترس عموم قرار نمیگیرد.

  • پربازدیدترین ها
  • داغ ترین ها

پربحث ترین ها

تصویر روز:

پیشنهادی: